Ateísmo: Diferenzas entre revisións

[[Epicuro de Samos|Epicuro]] (341-270 a. C.) tamén foi un personaxe importante na historia do ateísmo. Apoiándose nas ideas atomistas de Demócrito, avogou por unha filosofía materialista segundo a cal o universo está gobernado por leis de causalidade sen ningunha necesidade de intervención divina (véxase [[Determinismo nas ciencias naturais|determinismo científico]]). Aínda que afirmou que as deidades existían, cría que eran indiferentes á existencia humana. O fin dos [[Epicureísmo|epicúreos]] era obter a paz mental e un importante medio para logralo era expoñer o medo á ira divina como un sentimento irracional. Tamén negaban a existencia [[Escatoloxía|despois da morte]] e a necesidade de sentir medo polos castigos do [[Inframundo grego|Hades]].<ref>{{cita web|url=http://plato.stanford.edu/entries/epicurus/ |título=Epicurus (Stanford Encyclopedia of Philosophy) |obra=Plato.stanford.edu |dataacceso=10 de novembro de 2013}}</ref>

 

 

O significado de «ateo» cambiou ao longo da Antigüidade clásica. Os primeiros cristiáns foron etiquetaxes como ateos polos non cristiáns por mor da súa falta de fe nos deuses pagáns.<ref name="cathencyc-atheism">''[[:s:en:Catholic Encyclopedia (1913)/Atheism|Atheism]]'' en la Enciclopedia Católica de 1913.</ref> Durante o [[Imperio Romano]], os cristiáns foron executados pola súa negación dos [[Deuses e personaxes da mitoloxía romana|deuses romanos]] e o culto ao emperador. [[Teodosio I]] no ano 381 converteu ao cristianismo na [[Estado confesional|relixión oficial]] do Imperio e a [[herexía]] converteuse nun crime punible.<ref>Maycock, A. L. and Ronald Knox (2003). ''[http://books.google.com/books?id=DmL8CljbqDwC Inquisition from Its Establishment to the Great Schism: An Introductory Study]''. ISBN 0-7661-7290-2.</ref>