Letingos: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Outros artigos: Arranxos varios
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 8:
A sucesión entre os letingos era por regra de pais a fillos, pero tolerábanse a miúdo usurpacións: coa do [[510]] Wacho sucedeu ao seu tío Tatto, conservando porén o trono na familia; coa do [[547]], en cambio, convértese en rei un membro da liñaxe dos [[Gausos]], [[Audoíno de Lombardía|Audoíno]]. O cambio non foi a través dun rexicidio (semella que o último dos letingos, [[Valtari]], morreu aínda xove por causas naturais), senón por unha especie de paso do relevo cara aquel que ata a subida ao trono de Valtari, menor de idade, exercitara a rexencia.
 
A entronización de Audoíno lese os dereitos de outrosdoutros membros dos letingos, aínda vivos, pero non impediu ao novo soberano impoñer unha nova dinastía. O "sangue" e o "carisma" dos letingos, con forte ascendencia sobre os longobardos, tería de todos xeitos volto ao trono, cando o pobo xa estaría establecido en Italia: a raíña [[Teodelinda de Baviera|Teodelinda]], que no [[589]] caso co rei [[Autario]], era de feito filla do duque de [[Baviera]] [[Garibaldo I de Baviera|Garibaldo]] e de [[Waldrada, filla de Wacho|Waldrada]], filla á súa vez do rei Wacho. A [[dinastía bávara]], con orixe no irmán de Teodelinda ([[Gundoaldo]] duque de [[Asti]]) e que reinou durante gran parte do [[século VII]], recibiu deste modo a herdanza dos letingos.
 
==Soberanos==