Landulfo I de Benevento: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m engado a Categoría:Nados en 875 mediante HotCat |
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
||
Liña 4:
En [[909]], foi a [[Constantinopla]] recibir os títulos ''[[títulos e cargos do Imperio Bizantino|antipatos]]'' e ''[[patricio|patrikios]]''. O seu irmán [[Atenulfo II de Capua|Atenulfo II]] ficou en Italia e recibiu unha investidura semellante. En xuño de [[910]] o seu pai morreu e converteuse en príncipe en solitario. Inmediatamente, investiu ao seu irmán como copríncipe.
O [[2 de xullo]] de [[911]], Landulfo asinou un tratado co duque [[Gregorio IV de Nápoles]], parte da política de alianzas e amizade cos líderes cristiáns do [[Mezzogiorno]]. Tamén continuou unha política de alianzas con [[Imperio Bizantino|Bizancio]], pero nunca servidume. Nunca xurou fidelidade ao emperador de Constantinopla. En [[914]], deu transferido a grande abadía de [[Monte Cassino]] de [[Teano]] a [[Capua]] e el e máis Atenulfo designaron un abade Xoán. O ano seguinte ([[915]]), enviaron a Xoán como embaixador a Constantinopla para renovar os vínculos de alianza. Ese verán, as forzas do novo ''[[strategos]]'' bizantino de [[Bari]], [[Nicolaus Picingli]], uniu as
En [[921]], apoiou unha rebelión antigrega en [[Apulia]], chegando nos seus ataques ata [[Ascoli]]. Foi obrigado, con todo, a enviar ao seu segundo fillo, [[Landulfo II de Benevento|Landulfo II]], a Constantinopla como refén. En [[923]] ou [[926]], de acordo con Guaimaro, atacarían posesións bizantinas: Landulfo tomaría Apulia e Guaimaro [[Campania]]. Landulfo fracasou, cousa que non fixo Guaimaro. En [[929]], con Atenulfo II, Guaimaro II, e [[Teobaldo de Spoleto]], invadiu Apulia e Calabria outra vez. Desta vez, fracasaron todos e Teobaldo botou a perder a vella alianza.
En [[933]] Landulfo asociou ao seu fillo Atenulfo con el e o seu irmán no goberno. En [[934]], o axente bizantino Cosmas de Tesalónica convenceu a Guaimaro de que abandonase alianza. En [[935]], o rei [[Hugo de Arlés|Hugo de Italia]] deu o seu apoio aos gregos. Nuns poucos anos, a exitosa política antibizantina de Landulfo fora invertida e obrigárono a asinar a paz, pero continuabas as hostilidades: en [[Siponto]] en [[936]] e en [[Matera]] en [[940]]. En [[939]] morreu Atenulfo o irmán de Landulfo e asociou ao trono ao seu segundo fillo, Landulfo. Morreu catro anos despois, o [[10 de abril]].
== Véxase tamén ==
|