Heavy metal: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 31 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.4
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 258:
O glam metal perdeu o favor da audiencia non polo éxito do grunge<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=231}}</ref> e pola cada vez maior popularidade dos sons máis agresivos tipificados por grupos de [[thrash metal]] coma [[Metallica]] e o posterior [[groove metal]] de [[Pantera]] e [[White Zombie]].<ref>{{Cita web|apelidos=Birchmeier|nome=Jason|url={{Allmusic|class=artist|id=pantera-mn0000005441|pure_url=yes}}|título=Pantera|editorial=Allmusic|data-acceso=19 de marzo de 2007}}</ref> En 1991 Metallica publicou o seu álbum ''[[Metallica (álbum)|Metallica]]'', tamén coñecido coma ''The Black Album'', que trasladou o son do grupo lonxe do [[thrash metal]] cara a un heavy metal máis tradicional,<ref>{{Cita libro|título=Metallica: The Complete Illustrated History|nome=Martin|apelidos=Popoff|editorial=Voyageur Press|ano=2013|isbn=9780760344828|páxina=105}}</ref> e que sería certificado coma 16x Platino pola [[Recording Industry Association of America|RIAA]].<ref>{{cita web|url=http://riaa.com/goldandplatinumdata.php?table=tblDiamond|título=Gold & Platinum – January 17, 2010|editorial=RIAA|data-acceso=21 de outubro de 2015|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20070701163046/http://www.riaa.com/goldandplatinumdata.php?table=tblDiamond|dataarquivo=01 de xullo de 2007|urlmorta=yes}}</ref> Unhas poucas bandas novas tiveron certo éxito comercial na primeira metade da década, con Pantera e o seu álbum ''[[Far Beyond Driven]]'' chegando ao primeiro posto da lista ''Billboard'' en 1994, mais na percepción da crítica "o heavy metal estaba morto".<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=305}}</ref> Algúns grupos tentaron adaptarse ao novo panorama musical. Metallica renovou a súa imaxe: os membros do grupo cortaron o cabelo e en 1996 foron cabezas de cartel no festival de música alternativa [[Lollapalooza]], fundado polo cantante [[Perry Farrell]] de [[Jane's Addiction]]. Malia que isto provocou unha resposta negativa de moitos dos seus fans,<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=312}}</ref> o grupo mantívose coma un dos de máis éxito mundial coa chegada do novo século.<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=322}}</ref>
 
Ao igual que Jane's Addiction, moitos dos grupos máis populares de comezos dos anos 1990 con raíces no heavy metal foron cualificados dentro do subxénero do [[metal alternativo]].<ref name=alternativemetal>{{cita web |título=Genre—Alternative Metal |editorial=Allmusic |url={{Allmusic|class=style|id=alternative-metal-ma0000012328|pure_url=yes}} |data-acceso=26 de marzo de 2007}}</ref> Os grupos da escena grunge de [[Seattle]] coma [[Soundgarden]], acreditado por "facer un lugar para o heavy metal no rock alternativo",<ref>{{cita web |apelidos=Erlewine|nome=Stephen |título=Soundgarden (Biography) |editorial=Allmusic |url={{Allmusic|class=artist|id=soundgarden-mn0000001098|pure_url=yes}} |data-acceso=1 de setembro de 2009}}</ref> e [[Alice in Chains]] atopáronse no centro do movemento do metal alternativo. Esta etiqueta aplicouse a un amplo espectro de outrosdoutros grupos que fusionaron o heavy metal con outros estilos diferentes. [[Faith No More]] combinou o seu son de [[rock alternativo]] co [[punk]], [[funk]], heavy metal e o [[hip hop]],<ref>{{Cita novas|título=The Misunderstanding of Faith No More|nome=Saby|apelidos=Reyes-Kulkarni|xornal=Pitchfork|data=23 de abril de 2015|url=http://pitchfork.com/thepitch/749-the-misunderstanding-of-faith-no-more/|data-acceso=23 de outubro de 2015}}</ref> [[Primus]] uniu elementos do funk, punk, [[thrash metal]] e [[música experimental]],<ref>{{Cita publicación periódica|url=https://books.google.com/books?id=z9fMwxwJ7tkC&pg=PA39#v=onepage&q&f=false|título=The thrash-funk scene proudly presents Primus|páxina=39|apelidos1=Darzin|nome1=Daina|apelidos2=Spencer|nome2=Lauren|revista=Spin|ano=1991|volume=6|número=10|issn=0886-3032|editorial=SPIN Media LLC}}</ref> mentres que [[Tool]] mesturou o heavy metal e o [[rock progresivo]].<ref>{{Cita publicación periódica|apelidos=Klosterman|nome=Chuck|revista=Spin|editorial=SPIN Media LLC|título=Tooling Around|data=outubro de 2003|volume=19|número=10|issn=0886-3032|páxina=105}}</ref> Outros grupos coma [[Fear Factory]], [[Rammstein]], [[Ministry]] e [[Nine Inch Nails]] comezaron a incorporar o heavy metal na súa [[música industrial]] e viceversa, dando lugar ao [[metal industrial]].<ref>{{Harvnb|Weinstein|2009|p=288}}</ref> [[Marilyn Manson (grupo musical)|Marilyn Manson]] seguiu un camiño semellante a estes últimos, incorporando tamén elementos provocativos seguindo un estilo semellante a [[Alice Cooper]].<ref>{{Cita publicación periódica|revista=Billboard|título=Industrial rockers breaking through the mainstream|data=27 de abril de 1996|volume=108|número=17|issn=0006-2510|editorial=Nielsen Business Media}}</ref> Polo xeral, os grupos de metal alternativo, aínda sen representar unha escena cohesiva, presentan unha unión na súa disposición para experimentar co xénero do heavy metal e o seu rexeitamento xeral da estética do glam metal.<ref name=alternativemetal/> Estas mesturas de estilos e sons representaron a ollos dos historiadores "o colorido resultado do heavy metal abríndose para encarar o mundo exterior".<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=224}}</ref>
 
A mediados da década de 1990 xurdiu unha nova fornada de grupos estadounidenses inspirados polo novo metal alternativo e a mestura de xéneros.<ref>{{Harvnb|Christe|2003|pp=324–325}}</ref> Denominado "[[nu metal]]", grupos coma [[Slipknot]], [[Rage Against the Machine]], [[Linkin Park]], [[Limp Bizkit]], [[Papa Roach]], [[P.O.D.]], [[KoЯn]], [[Deftones]] e [[Disturbed]] incorporaron elementos que variaban dende o [[death metal]] ata o hip hop, en moitas ocasións incluíndo [[DJ]]s e líricas de [[rap]].<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=329}}</ref> O nu metal obtivo un considerable éxito comercial e de popularidade grazas as frecuentes aparicións na [[MTV]] e a introdución en 1996 do festival [[Ozzfest]], o que levou aos medios a comezar a falar dun rexurdimento do heavy metal.<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=324}}</ref> En 1999 ''Billboard'' informou que só nos Estados Unidos existían por aquel entón máis de 500 programas especiais de [[radio (medio de comunicación)|radio]] adicados ao heavy metal, case tres veces máis que dez anos atrás.<ref>{{Harvnb|Christe|2003|p=344}}</ref> Malia que o nu metal acadou popularidade, os admiradores do heavy metal tradicional polo xeral non acolleron ben este novo estilo,<ref>{{harvnb|Christe|2003|p=328}}</ref> e a comezos dos anos 2000 a popularidade deste movemento comezou a estar en declive.<ref>{{cita web |apelidos=D'angelo |nome=Joe |título=Nu Metal Meltdown |editorial=MTV |data=24 de xaneiro de 2003 |url-arquivo=https://web.archive.org/web/20150416225240/http://www.mtv.com/bands/m/metal_meltdown/news_feature_030124/index.jhtml |data-arquivo=16 de abril de 2015 |urlmorta=yes |url=http://www.mtv.com/bands/m/metal_meltdown/news_feature_030124/index.jhtml |data-acceso=28 de marzo de 2007 }}</ref>