Etileno: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
Recuperando 2 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2 |
||
Liña 89:
== Usos ==
As principais reaccións industriais do etileno en orde de importancia son: 1) [[polimerización]], 2) [[oxidación]], 3) [[haloxenación]] e [[hidrohaloxenación]], 4) [[alquilación]], 5) [[reacción de hidratación|hidratación]], 6) [[oligomerización]], e 7) [[hidroformilación]]. En Europa e nos Estados Unidos, aproximadamente o 90% do etileno utilízase para producir [[óxido de etileno]], [[dicloruro de etileno]], [[etilbenceno]] e [[polietileno]].<ref name="inchem">{{Cita web|url=http://www.inchem.org/documents/sids/sids/74851.pdf|format=PDF|title=OECD SIDS Initial Assessment Profile — Ethylene|publisher=inchem.org|accessdate=2008-05-21|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20150924051942/http://www.inchem.org/documents/sids/sids/74851.pdf|dataarquivo=24 de setembro de 2015|urlmorta=
[[Ficheiro:C2H4uses.png|miniatura|520 px|esquerda|Principais usos industriais do etileno. No sentido das agullas do reloxo desde a parte superior dereita aparecen: as súas conversións a [[óxido de etileno]], uso como precursor do etilén glicol; conversión a [[etilbenceno]], precursor do [[estireno]]; a varios tipos de [[polietileno]]; o [[dicloruro de etileno]], precursor do [[cloruro de vinilo]].]]
Liña 227:
A mediados do [[século XIX]], empezou a usarse amplamente o sufixo ''-eno'' (unha raíz do grego antigo que se engadía ao final dos nomes femininos e que significaba "filla de") para referirse a unha molécula ou parte dela que contiña uns poucos átomos de hidróxeno menos que a molécula orixinal da que derivaba. Así, ''etileno'' (C<sub>2</sub>H<sub>4</sub>) significaba "filla do [[etilo]]" (C<sub>2</sub>H<sub>5</sub>). O nome etileno era utilizado neste sentido xa en 1852.
En 1866, o químico alemán [[August Wilhelm von Hofmann]] propuxo un sistema de nomenclatura de hidrocarburos no cal se utilizaban os sufixos -ano, -eno, -ino, -ona, e -uno para denominar os hidrocarburos con 0, 2, 4, 6, e 8 átomos de hidróxenos menos que os seus [[alcano]]s parentais.<ref>{{Cita web|url=http://www.chem.yale.edu/~chem125/125/history99/5Valence/Nomenclature/Hofmannaeiou.html|title=Hofmann's Proposal for Systematic Nomenclature of the Hydrocarbons|author=A. W. Hofmann, LL.D., F.R.S.|accessdate=2007-01-06|publisher=www.chem.yale.edu|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20060903081507/http://www.chem.yale.edu/~chem125/125/history99/5Valence/Nomenclature/Hofmannaeiou.html|dataarquivo=03 de setembro de 2006|urlmorta=
=== Nomenclatura actual ===
| |||