Cogomelo de pé aveludado: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 2 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0 |
Recuperando 2 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2 |
||
Liña 31:
O '''cogomelo de pé aveludado'''<ref>Nome vulgar galego en ''Dicionario de alimentación e restauración'', Santiago de Compostela, VV. AA. (2012), Termigal, [[Xunta de Galicia]], [[Real Academia Galega]]</ref> ('''''Flammulina velutipes'''''), tamén coñecido cos nomes orientais de '''''enoki''''' (エノキ en [[Lingua xaponesa|xaponés]]) ou ''cogomelo de agulla de ouro'' (金針菇 en [[Lingua chinesa|chinés]]<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/enokitake Enokitake] Dictionary.com</ref> é un [[fungi|fungo]] que forma parte dunha familia de cogomelos brancos alongados e finos populares en varias gastronomías asiáticas (tales como a [[gastronomía da China|chinesa]], [[gastronomía do Xapón|xaponesa]] e [[Gastronomía de Corea|coreana]]). Estes cogomelos pertencen ao xénero '''''[[Flammulina]]'''''. Variantes bravas distínguense na cor, textura e grosor e se lles denomina tamén "cogomelo do inverno" ou "talo aveludado".
O cogomelo pódese adquirir natural ou enlatado. Sóese empregar na preparación de [[sopa]]s, aínda que tamén se poden atopar en [[ensalada]]s e outros pratos. Teñen unha textura crocante e se poden conservar no frío até unha semana. Os expertos recomendan ''enokis'' frescos de [[Píleo (micoloxía)|chapeu]] firme branco e brillante, e cómpre evitarmos aqueles cun [[Estipe (micoloxía)|pé]] mucoso ou marrón.<ref>{{Cita web |url=http://www.quamut.com/quamut/mushrooms/page/enoki_mushrooms.html |título=Purchasing and Preparing Enoki Mushrooms |data-acceso=19 de setembro de 2014 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20090326083842/http://quamut.com/quamut/mushrooms/page/enoki_mushrooms.html |dataarquivo=26 de marzo de 2009 |urlmorta=
== Características ==
O cogomelo adoita medrar nos toros do [[lodoeiro chinés]] (''[[Celtis sinensis]]''), denominado ''enoki'' no Xapón, aínda que tamén poden atoparse noutras árbores coma as [[Moreira (árbore)|moreiras]] ou os [[caquiceiro]]s. A diferenza na aparencia dos cogomelos salvaxes e cultivadas é notoria. Os cogomelos cultivados non están expostos á luz, resultando nunha cor abrancazada, mentres que os bravos adoitan ter unha cor acastañada escura. Os cogomelos cultivados medran nunha contorna de alta concentración de CO<sub>2</sub> para produciren pés magros e alongados, mentres que os bravos teñen os pés máis curtos e grosos.
A variedade que se atopa nos supermercados é sempre a cultivada, normalmente nunha botella de plástico ou nunha saqueta de vinilo durante 30 días a 15 °C e unha humidade do 70%, nun substrato de [[serraduras]] ou mazaroca de millo, ademais doutros ingredientes. Máis tarde, o cogomelo medra durante outros trinta días nunha contorna máis frío pero máis húmida. O crecemento está restrinxido a un papel de forma cónica para obrigar ao cogomelo a medrar de xeito magro e alongado. Os cogomelos dos supermercados a miúdo teñen mostras da botella arredor da base.<ref>{{Cita web |url=http://www.world-mushroom.com/enoki/e_enokitake.htm |título=Cultivo de ''Flammulina velutipes'' |lingua=inglés |data-acceso=19 de setembro de 2014 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20160831090058/http://www.world-mushroom.com/enoki/e_enokitake.htm |dataarquivo=31 de agosto de 2016 |urlmorta=
O cogomelo é moi sinxelo de cultivar e ten crecido no Xapón durante máis de 300 anos, ao comezo en madeira e despois en botellas. Pódense mercar tamén os ''kits'' para o seu cultivo.
| |||