Movimiento Ibérico de Liberación: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2
Liña 15:
Ideoloxicamente, o MIL rexeitaba calquera actividade política ou sindical, pois preferían unha unidade destas dúas tarefas, e avogaba pola axitación armada como ferramenta de liberación da clase obreira contra o capitalismo. Asumía tendencias como o [[consellismo]] e o [[situacionismo]] como alternativas ao [[marxismo]] tradicional.
 
Eran un reducido grupo de activistas que nunca superou a decena de militantes.<ref name=ref_duplicada_1>{{Cita web |url=http://www.moviments.net/espaimarx/docs/3a15c7d0bbe60300a39f76f8a5ba6896.pdf |título=Libertarios-Libertarias. Un diccionario bio-bibliográfico |data-acceso=18 de novembro de 2012 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20111225222829/http://www.moviments.net/espaimarx/docs/3a15c7d0bbe60300a39f76f8a5ba6896.pdf |dataarquivo=25 de decembro de 2011 |urlmorta=siyes }}</ref> Eran novos, homes e mulleres, da clase media barcelonesa como [[Oriol Solé Sugranyes]], [[Santi Soler|Santiago Soler Amigó]] e despois [[Salvador Puig Antich]] e amigos ou irmáns entre si. O MIL contaba tamén co apoio doutros grupos de mozos [[libertario]]s do sur de [[Francia]] (como [[Jean-Marc Rouillan]]), organizados por Oriol Solé a raíz do seu exilio en [[Tolosa, Francia|Tolosa]].
 
O MIL iniciou as súas actividades en febreiro de [[1971]], estruturándose en Grupos Autónomos de Combate (GAC). As súas accións consistían en atracos a sucursais bancarias. Co diñeiro roubado editaban publicacións clandestinas creando as edicións de maio do 37 (continuaron publicando textos até 1975 por membros do exMIL) e axudaban aos comités de folga e aos obreiros represariados.