Mononucleótido de flavina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2 |
||
Liña 55:
* Un grupo fosfato, que fosforila a posición 5' do ribitol<ref>Lehninger A. Principios de Bioquímica (1988). Omega. Páxinas 254-255. ISBN 84-282-0738-0</ref>.
O FMN funciona como [[grupo prostético]] de varias [[oxidorredutase]]s, como a [[NADH deshidroxenase]] da [[cadea de transporte electrónico]], e como [[cofactor]] noutras deshidroxenases e en certos fotorreceptores biolóxicos da luz azul<ref>{{Cita web |url=http://www2.hu-berlin.de/biologie/expbp/index.php?goto=research_2 |título=Experimental Biophysics - Universidade Humboldt de Berlín |data-acceso=19 de agosto de 2011 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20110809013511/http://www2.hu-berlin.de/biologie/expbp/index.php?goto=research_2 |dataarquivo=09 de agosto de 2011 |urlmorta=
Durante o seu ciclo catalítico prodúcese unha conversión entre a súa forma oxidada (FMN), a forma semiquinona (FMNH<sup>•</sup>) e a forma reducida (FMNH<sub>2</sub>), que ocorre en diversas [[oxidorredutase]]s. O FMN é un oxidante máis forte ca o [[NAD|NAD<sup>+</sup>]] e é especialmente útil porque pode tomar parte tanto en transferencias dun electrón coma de dous. Os nitróxenos dos aneis da isoaloxazina da molécula son os que recollen os hidróxenos, como se ve na imaxe.
| |||