Membrana basilar: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breobot (conversa | contribucións)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2
Liña 44:
</ref>
a [[relación de dispersión|dispersión]] das ondas sonoras entrantes para separar as frecuencias espacialmente. En resumo, a membrana vaise facendo máis estreita e é máis ríxida nun extremo que no outro. Ademais, as ondas sonoras que viaxan ao extremo máis flexible e afastado da membrana basilar teñen que viaxar a través dunha columna líquida máis longa que as que viaxan cara ao extremo menos ríxido e achegado. Cada parte da membrana basilar, xunto co fluído que a rodea, pode entón considerarse como un sistema de "resorte de masa" con diferentes propiedades de resonancia: alta rixidez e baixa masa, e, por tanto, altas frecuencias de resonancia no extreno próximo, e baixa rixidez e alta masa, e, por tanto, baixas frecuencias de resonancia, no extremo afastado.<ref>{{Cita libro |author=Schnupp J., Nelken I., King A.|title=Auditory Neuroscience |publisher=MIT Press |location=Cambridge MA |year=2011 |pages= |isbn=0-262-11318-X |oclc= |doi=}}
</ref> Isto causa que o son entrante dunha certa frecuencia vibre nalgúnas puntos da membrana máis que noutros. Como demostraron os experimentos do [[Premio Nobel]] [[Georg von Békésy]], as altas frecuencias orixinan as máximas vibracións no extremo basal da espiral coclear, onde a membrana é estreita e ríxida, e as baixas frecuencias orixinan as máximas vibracións no extremo apical da espiral coclear, onde a membrana é máis ancha e máis flexible. Este "mapa de frecuencias de lugar" pode describirse cuantitativamente pola [[función de Greenwood]] e as súas variantes.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Shera|first=Christopher A.|title=Laser amplification with a twist: Traveling-wave propagation and gain functions from throughout the cochlea|journal=Journal of the Acoustical Society of America|year=2007|volume=122|issue=5|pages=2738–2758|url=http://asadl.org/jasa/resource/1/jasman/v122/i5/p2738_s1|accessdate=13 April 2013|doi=10.1121/1.2783205|apelidos=|data=|revista=|urlarquivo=https://archive.today/20130703195810/http://asadl.org/jasa/resource/1/jasman/v122/i5/p2738_s1|dataarquivo=03 de xullo de 2013|urlmorta=siyes}}</ref><ref>{{Cita publicación periódica|last=Robles|first=L.|author2=Ruggero, M. A.|title=Mechanics of the mammalian cochlea|journal=Physiological Reviews|year=2001|volume=81|issue=3|pages=1305–1352|url=http://physrev.physiology.org/content/81/3/1305.short|accessdate=13 April 2013}}</ref>
 
As vibracións orixinadas polo son viaxan como ondas a través das membranas, ao longo das cales, nos humanos, están dispostas nunha soa ringleira unhas 3.500 [[célula ciliada interna|células ciliadas internas]]. Cada célula está unida a un diminuto armazón ou marco triangular. Os "cilios" son pequenos procesos situados na parte superior das células, que son moi sensibles aos movementos (estereocilios). Cando a vibración da membrana abanea os marcos triangulares, os cilios destas células son desprazados repetidamente, e iso produce corentes de pulsos que se envían polo nervio auditivo.<ref>Beament, James (2001). "How We Hear Music: the Relationship Between Music and the Hearing Mechanism". Woodbridge: Boydell Press. p. 97.</ref>