Mar: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Na cultura: arranxiños e fin de tradución
Recuperando 11 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.1
Liña 385:
[[Ficheiro:Reverse osmosis desalination plant.JPG|miniatura|Planta desalinizadora de [[osmose inversa]]]]
 
Hai grandes cantidades de [[clatrato de metano]] no leito mariño e nos sedimentos oceánicos a unha temperatura de ao redor de 2 °C e estes son de interese como fonte potencial de enerxía. Algunhas estimacións establecen a cantidade dispoñible entre 1 e 5 millóns de km³.<ref>{{Cita publicación periódica |url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0012825203001296?via%3Dihub| apelido=Milkov| nome= A. V.| ano=2004| título= Global estimates of hydrate-bound gas in marine sediments: how much is really out there?| xornal=Earth-Science Reviews| volume= 66| issue=3–4| páxinas= 183–197| doi= 10.1016/j.earscirev.2003.11.002 |bibcode = 2004ESRv...66..183M |data-acceso= 20 de xullo do 2020 |lingua=en}}</ref> Tamén no fondo mariño hai [[Nódulo polimetálico|nódulos de manganeso]] formados por capas de [[ferro]], [[manganeso]] e outros hidróxidos ao redor dun núcleo. No Pacífico, estes poden cubrir ata o 30% do fondo do océano profundo. Os minerais precipitan da auga de mar e crecen moi lentamente. A extracción comercial de [[níquel]] investigouse na década de 1970, pero abandonouse en favor de fontes máis convenientes.<ref>{{cita publicación periódica |url=https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2009SedG..217..128A/abstract |autor=Achurra, L. E. |autor2=Lacassie, J. P. |autor3=Le Roux, J. P. |autor4=Marquardt, C. |autor5=Belmar, M. |autor6=Ruiz-del-solar, J. |autor7=Ishman, S. E. |ano=2009 |título=Manganese nodules in the Miocene Bahía Inglesa Formation, north-central Chile: petrography, geochemistry, genesis and palaeoceanographic significance |xornal=Sedimentary Geology |volume=217 |issue=1–4 |páxinas=128–130 |doi=10.1016/j.sedgeo.2009.03.016 |bibcode = 2009SedG..217..128A |data-acceso= 20 de xullo do 2020 |lingua=en}}</ref> En lugares adecuados, os [[diamante]]s recóllense do fondo mariño utilizando mangueiras de succión para levar a grava a terra. En augas máis profundas, utilízanse rastreadores móbiles do fondo mariño e os depósitos bombéanse a unha embarcación arriba. En [[Namibia]], agora colléitanse máis diamantes de fontes mariñas que por métodos convencionais en terra.<ref>{{cita web |url=http://www.mme.gov.na/gsn/diamond.htm |título=Diamonds |ano=2006 |editor=Geological Survey of Namibia |editorial=Ministry of Mines and Energy |data-acceso= 20 de xullo do 2020 |lingua=en |url-arquivo= https://web.archive.org/web/20141020224551/http://www.mme.gov.na/gsn/diamond.htm |data-arquivo= 20 de outubro de 2014 |urlmorta=si }}</ref>
 
O mar contén enormes cantidades de valiosos minerais disoltos.<ref>{{cita novas | url= http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,871061,00.html | título= Chemistry: Mining the Sea | editor=Time | data=15 de maio de 1964 |data-acceso= 20 de xullo do 2020 |lingua=en}}</ref> O máis importante, o [[Sal mariño|sal]] para uso industrial e de mesa, extraiuse por evaporación solar de estanques pouco profundos desde tempos prehistóricos. O [[bromo]], acumulado despois de ser lixiviado da terra, recupérase economicamente no mar Morto, onde se produce a 55,000 partes por millón (ppm).<ref>{{cita publicación periódica |autor=Al-Weshah, Radwan A. |ano=2000 |título=The water balance of the Dead Sea: an integrated approach |xornal=Hydrological Processes |volume=14 |issue=1 |páxinas=145–154 |doi=10.1002/(SICI)1099-1085(200001)14:1<145::AID-HYP916>3.0.CO;2-N |bibcode = 2000HyPr...14..145A ||data-acceso= 20 de xullo do 2020 |lingua=en}}</ref>