La Veu de Catalunya: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Nonso91 (conversa | contribucións)
Nonso91 (conversa | contribucións)
Liña 52:
O xornal "''La Veu''", nome co que se coñecía popularmente, foi continuación do semanario literario e político do mesmo nome, fundado en 1891 por [[ Narcís Verdaguer i Callís |Narcís Verdaguer]], [[ Joaquim Cabot e Rovira |Joaquim Cabot]] e [[ Jaume Collell i Bancells |Jaume Collell]] e que se publicou até finais de decembro de 1898. A partir do 1 de xaneiro de 1899 transformaríase en diario. Moitos dos editores e colaboradores do semanario converteríanse nas principais figuras políticas e xornalísticas do futuro diario ''Veu de Catalunya'', como [[Francesc Cambó]], [[ Lluís Duran i Ventosa |Lluís Duran i Ventosa]], [[Josep Puig i Cadafalch]], [[Joaquín Rubió y Ors|Joaquim Rubió i Ors]], [[Joan Sardà i Lloret]]. A edición diaria comezou baixo a dirección de Enric Prat de la Riba cunha orientación eminentemente política e en defensa do programa da [[Lliga Regionalista|Liga Rexionalista]] .
 
Foi suspendido en diferentes períodos, por artigos publicados en [[1900]], [[1901]], [[1902]] e [[1905]]; en 1902 o seu director foi encarcerado uns días por reproducir un artigo en ''L'Independent'' de [[Perpiñán]] sobre os viñateiros do Rosellón. quePor semor entendeudeste como unha incitación ao independentismo eartigo un fiscal militar acusou a Prat de la Riba dun delito de rebelión ao entendelo como unha incitación ao independentismo.<ref>{{Cita web|url=https://www.elpuntavui.cat/politica/article/17-politica/1285068-la-veu-empresonada.html|páxina-web=elpuntavui.cat|título=La veu empresonada|data-acceso=17-7-2020|apelidos=Bosch i Cuenca|nome=Pere|data-publicación=19-11-2017|lingua=ca}}</ref> O xornal tamén foi suspendido en [[1917]], con motivo da convocatoria da [[Asemblea de Parlamentarios]], co fin de evitar que tivesen unha tribuna pública escrita. En tódolos casos acabou aparecendo con outros nomes (''La Creu de Catalunya'', ''Diari de Catalunya'', ''La Veu de Barcelona'', ''[[ O Pobo catalán |El Poble Català]]'', ''Baluard de Sitges'', ''Costa de Ponent'' ) para evita-la prohibición. A redacción foi asaltada por un grupo de militares o [[25 de novembro]] de [[1905]], molestos cunha caricatura de [[ Joan García Junceda e Supervia |Junceda]], o que se coñece como os [[Feitos do ¡Cu-Cut!|feitos do Cu-Cut!]] e que foi o comezo dun proceso de represión da sociedade catalá a través da [[Lei para a represión dos delitos contra a Patria e o Exército|Lei de Xurisdicións]], feitos que estimularían a creación da [[Solidaritat Catalana|Solidariedat Catalana]], unha alianza de partidos cataláns que chegaría a resultar vitoriosa nas eleccións parlamentarias de [[1907]].<ref name=":2" />
 
En xullo de [[1936|1936,]] as instalacións foron intervidas, aínda que se continuou publicando con subtítulos definidores dos cambios de orientación política: ''Diari de l'autonomia i de la República'', ''Diari antifeixista controlat pel Comitè Obrer'' i ''CNT-Diari antifeixista-AIT''.