KLM: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
||
Liña 49:
Durante o período de post-guerra o goberno neerlandés expresou interese por obter a maioría das accións de KLM e así nacionalizala. Plesman quría que KLM permanecese como unha compañía privada baixo control privado; Plesman permitiu ao goberno mercar unha participación minoritaria na aeroliña.<ref name=":0" /> En [[1950]] KLM transportou 356 069 pasaxeiros. A expansión da rede continuou nos anos 50 engadindo varios destinos no oeste de Norteamérica. A frota de KLM aumentou coa chegada de novas versións do Lockheed Constellation e do [[Lockheed Electra]], sendo a primeira aeroliña europea en voar este último.<ref name=":0" />
O [[31 de decembro]] de [[1953]], o fundador e presidente de KLM, Albert Plesman, morreu con 64 anos.<ref>{{Cita web|url=https://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1959/1959%20-%202512.html|páxina-web=Flight International|título=The Flying Dutchman is Forty|data-acceso=2018-12-03}}</ref><ref>{{Cita web|url=https://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1971/1971%20-%200777.html|páxina-web=Flight International|título=The Netherlands' Aviation Industry – KLM Royal Dutch Airlines|data-acceso=2018-12-03}}</ref> Foi substituído como presidente por Fons Aler.<ref>{{Cita web|url=https://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1954/1954%20-%200767.html|páxina-web=Flight International|título=Civil Aviation – To Succeed Dr. Plesman|data-acceso=2018-12-03}}</ref> Tras a morte de Plesman a compañía e outras aeroliñas entraron nun período de dificultades financieiras. A conversión a avións a reaccións representou unha carga
O [[25 de xullo]] de [[1957]] a aeroliña introduciu o seu simulador de voo para o [[Douglas DC-7C]], o derradeiro avión con motores de pistón de KLM, que abriu a ruta traspolar dende Ámsterdam a [[Toquio]] vía [[Anchorage]] o [[1 de novembro]] de [[1958]].<ref name=":1" /> Cada tripulación que realizaba a ruta traspolar sobre o [[Ártico]] estaba equipada cun kit de supervivencia de inverno que incluía unha carabina de fogo selectivo AR-10 de 7,62 mm para usar contra osos polares, no caso de que o avión se vise forzado a aterrar no xeo polar.
| |||