Revisión como estaba o 28 de agosto de 2018 ás 12:45 editar InternetArchiveBot (conversa \| contribucións) Bots 233.924 edicións Recuperando 2 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8) ← Edición máis vella		Revisión actual feita o 11 de xuño de 2020 ás 18:15 editar desfacer Chairego apc (conversa \| contribucións) Administradores 153.744 edicións m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) Etiqueta: ReplacerTool [2.0]
Liña 4: O sistema Wade-Giles foi deseñado para que os especialistas chineses transliterasen termos chineses. Esta orixe conduciu á sensación xeneralizada de que o sistema non é intuitivo para os leigos nin útil para o ensino da pronunciación do chinés. A [[República deda China]] utilizou o Wade-Giles durante décadas como sistema [[padrón de facto]], en coexistencia con varios sistemas de romanización oficiais que se sucederon correlativamente: [[Gwoyeu Romatzyh]] ([[1928]]), [[MPS II]] ([[1986]]) e [[Tongyong Pinyin]] ([[2000]]). Na actualidade, practicamente todos os topónimos taiwaneses de uso internacional pódense ver en Wade-Giles. Moitos estadounidenses e canadenses de orixe taiwanesa escriben os seus nomes chineses co sistema Wade-Giles, facendo caso omiso da [[puntuación]]. O [[Hanyu Pinyin]] é o sistema oficial e máis utilizado na [[República Popular da China]]. En [[Singapur]], o Pinyin ensínase nas escolas nacionais e utilízase en documentos oficiais, aínda que un cambio de política gobernamental reverteu o requisito de rexistrar os nomes chineses en Pinyin.

Wade-Giles: Diferenzas entre revisións