Nudez na arte: Diferenzas entre revisións

O [[fauvismo]] prescinde da perspectiva, a modelaxe e o claroescuro, experimentando coa cor, que é concibida de xeito subxectivo e persoal, aplicándolle valores emotivos e expresivos, independentes respecto da natureza. O seu principal representante foi [[Henri Matisse]], que abriu as portas á independencia da cor respectoótema, organizando o espazo en base a planos de cor e buscando novas sensacións mediante o efecto impactante das violentas zonas de cores rechamantes. Malia o seu afán modernizador, Matisse conservou elementos clásicos como o espido: co ''Espido azul'' (1906-1907) iniciou unha simplificación da forma humana en busca dunha síntese perfecta da estrutura do corpo, proceso que lle obsesionaría por moitos anos e que culminaría co ''Espido rosa'' (1935).<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Clark|1996|p=346.}}</ref> Seguiron o ronsel de Matisse artistas como: [[André Derain]], que na súa obra denota influénciaa da arte primitivo (''A idade de ouro'', 1905); [[Maurice de Vlaminck]], que sentía predilección polas cores puras, cun volume de orixe cézanniano (''Espido reclinado'', 1905); [[Albert Marquet]], de estilo máis naturalista (''Espido a contraluz'', 1909-1911); e [[Kees van Dongen]], apaixonado do espido, moi de moda na alta sociedade parisinaparisiense (''A muller das xoias'', 1905).<ref>{{Cita Harvard sen parénteses|Aguilera|1972|p=360.}}</ref>