O cuco na cultura popular galega: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
Lameiro (conversa | contribucións)
cuco: máis
Liña 20:
* ''Calzas de cuco'': pequena planta de flores brancas en forma de campá. Coa descrición da fonte resulta imposible identificala <ref name= "CGG"/>.
* ''Flor do cuco'', ''herba do cuco'': planta (''Lychnis flos-cuculi'') <ref name="E. Losada, J. Castro e E 1992"/>.
* ''Liño do cuco'': ''[[Cuscuta epithymum]]'', herba parasita do toxo e doutras plantas. Máis común é o nome vulgar de ''barbas de raposo'' ou ''liño de raposa'' <ref>Elixio Rivas Quintas: ''Frampas, contribución al diccionario gallego'', CEME, Salamanca 1978.</ref>.
* ''Mazán de cuco'': [[bugallo]] do [[carballo común|carballo]] <ref name= "ERQ 1978"/>.
* ''Mel de cuco'': planta cuxa flor chuchan os rapaces por acumular un líquido doce coma o mel. Tamén, o zume que deitan os troncos dalgunhas árbores froiteiras e que seca sobra a casca <ref>Aníbal Otero Álvarez: ''Piquín''.</ref>.
Liña 25 ⟶ 26:
* ''Pan de cuco'': planta chamada [[aleluia]] (''Oxalis acetosella'')<ref name="E. Losada, J. Castro e E 1992">E. Losada, J. Castro e E. Niño: ''Nomenclatura vernácula da flora vascular galega'', Xunta de Galicia 1992.</ref>.
* ''Pan de cuco'', ''pan do cuco'': herba leguminosa (''Vicia hirsuta'', ''Vicia sativa'') <ref name="E. Losada, J. Castro e E 1992"/>.
 
Denomínase ''acucar'' e ''encucar'' sufrir unha vaca un edema mamario, e a enfermidade como ''acucamento'' ou ''ubre acucado''. Tradicionalmente, os [[Gandaría|gandeiros]] atribúen este proceso á abundancia de leite que lles vén cando chega o cuco, época que coincide co maior crecemento da herba na primavera <ref>Aníbal Otero Álvarez: ''Vocabulario de San Jorge de Piquín'', Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 8).<ref>. Un gandeiro de [[Dozón]] recibía tranquilo o diagnóstico do veterinario porque estaba seguro de que en canto pasara o tempo do cuco, xa lle pasaría a doenza á vaca <ref>[[Pedro Benavente]] e [[Xesús Ferro Ruibal]]: ''O libro da vaca. Monografía etnolingüística do gando vacún'', Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 2010.</ref>.
 
== Locucións ==