As aves na cultura popular galega: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
máis |
corvo: máis |
||
Liña 140:
Xa [[Martín Sarmiento|Sarmiento]] recolleu que os cativos respectan os niños de carrizo e nunca andarán no niño nin collerán as crías <ref>Frei Martín Sarmiento: ''Obra de 660 pliegos'' (1762): "''Los muchachos tienen unas devotas supersticiones en virtud de las cuales casi veneran al carrizo y no le harán daño ni le desharán su nido''".</ref>. [[Eladio Rodríguez]] explica este feito (e, consecuentemente, a persecución a que someten ó [[chasco]]) na lenda de que, cando a [[Sagrada Familia (cristianismo)|Sagrada Familia]] fuxía a Exipto, os soldados de [[Herodes]] preguntaron a un carrizo se os vira pasar. O paxaro contestou: ''Tin tin, tin tin, por aquí non os vin''. Logo preguntaron ao mesmo a un chasco e este contestoulles: ''Chas chas; por aí ben vas'' <ref>Eladio Rodríguez González, s.v. ''tinque'' e s.v. ''chasco''.</ref>. [[Aníbal Otero]] recolleu a mesma lenda na [[A Estrada|Estrada]] <ref>Aníbal Otero Álvarez: "Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés", en ''Cuadernos de Estudios Gallegos'' XIII, 1949, 171-200.</ref>.
Neste mesmo sentido, en [[Cambados]] crese que quen colla unha carriza sufrirá mala sorte <ref name="Adela Leiro">Adela Leiro Lois (dir.): ''Cambados: a tradición oral''. Colexio Público Castrelo. Cambados 1986
Tamén di Sarmiento <ref>Frei Martín Sarmiento: ''Obra de 660 pliegos''.</ref> que se se pon a asar un carrizo, o asador dará voltas sen que ninguén o toque. Ou que, aínda sendo tan pequeno como é, pode apoñerse a unha [[aguia]] se esta o chega a acosar. Finalmente, tamén di que a súa carne ten propiedades medicinais e que comer dela pode curar as pedras no [[ril]].
Liña 200:
== O [[corvo]] ==
[[Ficheiro:Ricinus comm leaves.jpg|250 px|dereita|miniatura|Rícino ou herba do corvo]]
En Galicia, o corvo está considerada unha ave de mal agoiro (como tamén o é o can que ouvea de noite, a curuxa que vén pousar no tellado da casa ou o moucho que vén cantar), tanto pola cor [[
[[Francisco Lanza]] conta que na comarca de [[Ribadeo]] contan que cando os corvos voan pola mañá desde [[Asturias]] cara Galicia, din que ''veñen pra a escola''; e que cando regresan á noite, ''volven da escola'' <ref name= "ERG, corvo">Eladio Rodríguez González, s. v. ''corvo''.</ref>.
Liña 213:
Finalmente, forma parte do nome de dúas aves:
* ''corvo cereixeiro'' ou [[ouriolo]] (''Oriolus oriolus'') <ref>Elixio Rivas Quintas 2001, s. v. ''corvo''.</ref>.
* ''corvo do mar, corvo mareiro, corvo mariñeiro'', o [[corvo mariño]], ave mariña do xénero ''Phalacrocorax'' <ref>Eladio Rodríguez e Ríos Panisse 1983.</ref>.
; Locucións:
* ''Facer a ida do corvo'': marchar e non volver. A frase fai alusión ó corvo que soltou [[Noé]] para saber se xa había terra firme <ref name="José María Pereda Álvarez"/>.
* ''Máis negro que un corvo'': dise da persoa de cor moi escura. así como de calquera cousa de cor negra intensa <ref>Eladio Rodríguez González, s. v. ''negro''.</ref>.
; Refraneiro:
* ''Corvo que estás no bico da pena, o que ouves por outro por tí o espera'' <ref name="ERG, corvo"/>.
* ''Corvos en bandada, ou sombra ou preada'' <ref name="ERG, corvo"/>.
| |||