Arqueas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 7 fontes e etiquetando 1 como mortas.) #IABot (v2.0 |
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
||
Liña 191:
[[Ficheiro:Relative scale-gl.svg|miniatura|250px|esquerda|Tamaños lineares característicos das células procarióticas en relación co doutras [[célula (bioloxía)|células]] e [[biomolécula]]s a escala logarítmica.]]
O tamaño das arqueas vai de 0,1 a 15 [[Micrómetro|μm]] de diámetro, e a forma pode ser moi variada, normalmente esférica, [[bacilar]], espiral ou plana.<ref name=Bergey/> Outras morfoloxías que aparecen nos Crenarchaeota son células lobuladas irregulares en ''Sulfolobus'', filamentos con forma de agulla de menos dun [[micrómetro]] de diámetro en ''[[Thermofilum]]'', e bacilos case perfectamente rectangulares en ''[[Thermoproteus]]'' e ''[[Pyrobaculum]]''.<ref>Barns, Sue and Burggraf, Siegfried. (1997) [http://tolweb.org/Crenarchaeota/9 "Crenarchaeota"]. Versión do 01 de xaneiro de 1997. en "The Tree of Life Web Project"</ref> ''[[Haloquadratum walsbyi]]'' é unha arquea plana cadrada que vive en pozas hipersalinas.<ref name=Walsby1980>{{cita publicación periódica |autor=Walsby, A.E. |ano=1980 |título=A square bacterium |revista=Nature |volume=283 |número=5742 |páxinas=69–71 |doi=10.1038/283069a0|bibcode = 1980Natur.283...69W }}</ref> Estas formas
Algunhas especies forman agregados ou filamentos de células de ata 200 μm de longo.<ref name=Bergey/> Estes organismos poden ser abondosos nos [[biofilme]]s.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Hall-Stoodley L, Costerton JW, Stoodley P |título=Bacterial biofilms: from the natural environment to infectious diseases |revista=Nat. Rev. Microbiol. |volume=2 |número=2 |páxinas=95–108 |ano=2004 |pmid=15040259 |doi=10.1038/nrmicro821}}</ref> Hai que salientar que agregados de células de ''[[Thermococcus]] coalescens'' se fusionan en cultivo, formando unha soa célula xigante.<ref>{{cita publicación periódica |autores=Kuwabara T, Minaba M, Iwayama Y, Kamekura M. |título=Thermococcus coalescens sp. nov., a cell-fusing hyperthermophilic archaeon from Suiyo Seamount |revista=Int. J. Syst. Evol. Microbiol. |volume=55 |número=Pt 6 |páxinas=2507–14 |ano=novembro de 2005 |pmid=16280518 |doi=10.1099/ijs.0.63432-0 |url=https://ijs.microbiologyresearch.org/content/journal/ijsem/10.1099/ijs.0.63432-0 }}</ref> As arqueas do xénero ''[[Pyrodictium]]'' producen unha elaborada colonia multicelular na que hai un conxunto de tubos ocos longos e finos chamados ''cánulas'' que sobresaen da superficie das células e conéctanse formando unha aglomeración de aspecto arbustivo.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Nickell S, Hegerl R, Baumeister W, Rachel R |título=Pyrodictium cannulae enter the periplasmic space but do not enter the cytoplasm, as revealed by cryo-electron tomography |revista=J. Struct. Biol. |volume=141 |número=1 |páxinas=34–42 |ano=2003 |pmid=12576018 |url=http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1047847702005816 |doi=10.1016/S1047-8477(02)00581-6}}</ref> A función destas cánulas non está establecida, pero poden permitir a comunicación ou intercambio de nutrientes coas células veciñas.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Horn C, Paulmann B, Kerlen G, Junker N, Huber H |título=In vivo observation of cell division of anaerobic hyperthermophiles by using a high-intensity dark-field microscope |journal=J. Bacteriol. |volume=181 |número=16 |páxinas=5114–8 |ano= agosto de 1999|pmid=10438790 |url=http://jb.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=10438790 |pmc=94007}}</ref> Tamén existen colonias formadas por membros de varias especies distintas, como a comunidade de "colar de perlas" descuberta en 2001 nun pantano alemán. Nestas comunidades, colonias arredondadas branquechas dunha nova especie de Euryarchaeota están mesturadas con filamentos finos de ata 15 cm de longo formados por unha determinada especie de bacteria.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Rudolph C, Wanner G, Huber R |título=Natural communities of novel archaea and bacteria growing in cold sulfurous springs with a string-of-pearls-like morphology |revista=Appl. Environ. Microbiol. |volume=67 |número=5 |páxinas=2336–44 |ano=2001 |pmid=11319120 |pmc=92875 |doi=10.1128/AEM.67.5.2336-2344.2001 }}</ref>
Liña 203:
As membrana arqueanas están formadas por moléculas que difiren moito das que se encontran noutras formas de vida, o que indica que as arqueas están só emparentadas moi de lonxe con bacterias e eucariotas.<ref name=Koga/> En todos os organismos as membranas celulares están feitas de moléculas chamadas [[fosfolípido]]s. Estas moléculas son [[anfipático|anfipáticas]], xa que posúen unha parte polar ou [[hidrófilo|hidrófila]] que ten afinidade pola auga (a cabeza fosfato), e unha parte apolar ou [[hidrófobo|hidrófoba]] "graxa" que non ten esa afinidade (a cola lipídica). Estas dúas partes están conectadas por unha molécula de [[glicerol]]. Na auga, os fosfolípidos agrúpanse, colocando as súas cabezas polares en contacto coa auga e as partes apolares en dirección contraria. A principal estrutura das membranas celulares é unha [[bicapa lipídica]] formada por estes [[fosfolípido]]s.
Estes fosfolípidos son
* As bacterias e os eucariotas teñen membranas compostas principalmente de lípidos glicerol-[[éster]], pero nas arqueas as membranas están compostas de lípidos glicerol-éter.<ref name="De Rosa">{{cita publicación periódica |autor=De Rosa M, Gambacorta A, Gliozzi A |título=Structure, biosynthesis, and physicochemical properties of archaebacterial lipids |revista=Microbiol. Rev. |volume=50 |número=1 |páxinas=70–80 |ano= 1986|pmid=3083222 |url=http://mmbr.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=3083222 |pmc=373054}}</ref> A diferenza é o tipo de enlace (éter en vez de éster) que une os lípidos á molécula de glicerol; os dous tipos móstranse en amarelo na figura da dereita. Os enlaces éter son quimicamente máis resistentes ca os enlaces éster. Esta estabilidade maior podería axudar ás arqueas a sobrevivir mellor nas extremas temperaturas ou condicións moi ácidas ou moi alcalinas dos ambientes nos que viven.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Albers SV, van de Vossenberg JL, Driessen AJ, Konings WN |título=Adaptations of the archaeal cell membrane to heat stress |revista=Front. Biosci. |volume=5 |número= |páxinas=D813–20 |ano=2000 |pmid=10966867 |url=http://www.bioscience.org/2000/v5/d/albers/list.htm |doi=10.2741/albers}}</ref> As bacterias e os eucariotas conteñen algúns lípidos con enlace éter, pero, a diferenza coas arqueas, estes lípidos non constitúen a maior parte das súas membranas.
* A [[estereoquímica]] do residuo de [[glicerol]] é nas arqueas a contraria á que se encontra nos outros organismos. O glicerol dos lípidos das arqueas é o [[enantiómero]] L e nos demais o D. Isto suxire que as arqueas utilizan encimas completamente diferentes para sintetizar fosfolípidos (adaptados ao L-glicerol) aos que utilizan as bacterias e eucariotas. Eses encimas deberon desenvolverse moi cedo na historia dos seres vivos, o que suxire unha separación temperá das arqueas dos outros dous dominios.<ref name=Koga>{{cita publicación periódica |autor=Koga Y, Morii H |título=Biosynthesis of ether-type polar lipids in archaea and evolutionary considerations |revista=Microbiol. Mol. Biol. Rev. |volume=71 |número=1 |páxinas=97–120 |ano=2007 |pmid=17347520 |url=http://mmbr.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=17347520 |doi =10.1128/MMBR.00033-06 |pmc=1847378}}</ref>
| |||