Iannis Xenakis: Diferenzas entre revisións

|sinatura =

}}

[[Ficheiro:XenakisMDaniel.jpg|miniatura|200px|Iannis Xenakis no seu estudo de Paris.]]

 

Establecido en [[París]], en [[1948]] ingresou no estudio do famoso arquitecto [[Le Corbusier]] como enxeñeiro calculista. Pronto comezou a colaborar nos proxectos de varias obras importantes saídas do estudio de Le Corbusier durante eses anos, como as unidades habitacionais de [[Nantes, Francia|Nantes]] ([[1949]]), [[Briey-en-Forêt]] e [[Berlin-Charlottenburg]] ([[1954]]), os diferentes edificios constitutivos do plan de urbanismo de [[Chandigarh]] na [[India]] ([[1951]]), e o Centro Deportivo e Cultural de [[Bagdad]] ([[1957]]). Nestas obras Xenakis aplicou os mesmos procesos compositivos e estéticos que nas súas obras musicais da época.

 

 

Durante eses anos, Xenakis comezou paralelamente os seus estudos de [[Composición musical|composición]] en París, primeiro con [[Arthur Honegger]] e [[Darius Milhaud]], cos que non tivo demasiado entendimento, e finalmente con [[Olivier Messiaen]], con quen sí estudou regularmente a partir de [[1952]]. En [[1955]] [[Hans Rosbaud]] dirixiu no Festival de [[Donaueschingen]] a súa primeira obra importante para orquestra: ''[[Metástase (Xenakis)|Metástase]]''. Esta peza e as que lle seguiron, notablemente ''Pithoprakta'' de 1955-56, e ''Achorripsis'' de 1956-57, así como artigos publicados nos ''Gravesaner Blätter'', a revista que dirixía [[Hermann Scherchen]], déronlle a Xenakis unha notoriedade que finalmente lle permitiu dedicarse exclusivamente á composición.

| 1957 || ''Diamorphoses,'' para sons gravados || Música electroacústica || 07:00

|-

|-bgcolor=#f8f8f8

| 1958/59 || ''Analogiques A e B'', conxunto de cordas (9) e sons gravados || Música instrumental || 07:00