Sentido común: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
<br />
{{en tradución}}{{en uso}}
Compréndese por '''sentido común''' ao decidir usando a lóxica e analizar feitos sen coñecementos.<ref>[https://definicion.de/sentido-comun/ Sentido común: definicionesdefinicións] Consultado elo 26 de noviembrenovembro dedo 2019 ''(en español)''</ref>
 
Ao aceptar estes feitos sen argumentos, escapan ao rigor científico e a toda clase de análises.<ref name="psicologiaymente.com">[https://psicologiaymente.com/psicologia/sentido-comun ¿Qué esé elo sentido común? 3 teorías] Consultado elo 26 de noviembrenovembro dedo 2019 ''(en español)''</ref> O sentido «común» (a diferenza dodos [[Sentido (bioloxía)|cinco sentidos]] establecidos), non é parte do [[Cognición|cognitivo]] (natural), senón unaunha construción social. O sentido común é a [[antítese]] ao [[pensamento crítico]].
 
Sen depender dunha investigación ou estudo, o sentido común é o primeiro dos sentidos internos.
Liña 9 ⟶ 8:
O sentido común non é o «bo sentido», «común» a todos os homes, é dicir, a intelixencia na súa actividade espontánea, ou a razón de poder distinguir o verdadeiro do falso.
 
Aínda que sexa unaunha acepción corrente, esta asimilación supón un cambio de significación con respecto á doutrina clásica, que configura o sentido común como un sentido, unha función do coñecemento sensible: o seu obxecto non é abstracto e, por tanto, non é unaunha función intelectual. Na acepción clásica, o sentido común era a reunión das variadas impresións dos sentidos.
 
== Natureza e funcións ==
Liña 23 ⟶ 22:
Dentro do cerebro, os sentidos xeran pulsos neuronais, dos cales só chegan aqueles que requiren a nosa atención porque así se nos educou, porque está en perigo a vida ou damos importancia relevante a certa parte do medio no que nos desenvolvemos.
 
Dada a estreita conexión e interdependencia dentro da que actúan os sentidos, o sentido común cumpre unaunha función crave: por unha banda unifica e regula a multiplicidad sensorial dos sentidos externos; e, por outra, serve de enlace entre estes e os sentidos internos.
 
O coñecemento que proporciona os sentidos menos desenvolvidos e elaborados teñen por obxectivo as sensacións dos demais sentidos externos, aínda que non no mesmo plano que eles porque a súa función non versa sobre os obxectos exteriores senón sobre a nosa sensación dos obxectos.
 
O sentido non capta os sensibles comúns, pois estes son obxectos exteriores, captados polos sentidos externos co seu propio obxecto, mentres o sentido común é un sentido interno. Tampouco ten unaunha función de «reflexión».
 
Para reflexionar temos a capacidade de lembrar, valorar e establecer unaunha acción con coñecemento, ou sexa a [[conciencia]].
*
 
Para reflexionar temos a capacidade de lembrar, valorar e establecer una acción con coñecemento, ou sexa a [[conciencia]].
 
O sentido común é un coñecemento máis dentro de nosa dinámica no medio.
Liña 38 ⟶ 35:
As funcións que tradicionalmente se lle atribúen son:
 
* Coñecer as diferentes calidades captadas polos sentidos externos e establecer unaunha comparación entre devanditas calidades.
* Coñecer os actos ou operacións dos sentidos externos.
 
 
O «contacto inmediato» co obxecto realízase a través dos sentidos externos, pero estes só captan cada un un aspecto de devandito obxecto; o [[ollo]] non oe, nin o [[oído]] sente a dureza. <ref>A. Millán Puelles, o. c. en bibl., 346</ref>
 
A primeira unificación destas calidades captadas débese levar a cabo (é o que fai o sentido común) a través de unaunha comparación entre elas, que permite, á súa vez, diferencialas. Pero esta comparación ou diferenciación implica xa unaunha referencia marcada á unidade do suxeito que sente (debe haber algo que unifique), e por iso dise que o sentido común «ilumina» o acto do sentido externo e faio «consciente» (de aí o nome que se lle dá ao sentido común de conciencia sensible).
 
O sentido común utiliza aos sentidos externos como «instrumentos» dos que se serve para cumprir a súa función máis eminente en orde ao coñecemento do obxecto.
 
Un sentido non pode reflexionar sobre si mesmo, porque é [[Ser vivo|orgánico]]. O ollo ve as cores, pero non pode ver a súa visión das [[Cor|cores]].<ref>cfr. S. Tomás, Contra gentes, 11,65</ref> Así, hai que admitir unaunha función de coñecemento distinta que ten por obxecto os actos directos do coñecemento sensible, e isto faino o sentido común».<ref>R. Vernaux, o. c. en bibl., 66</ref>
 
Pero o sentido común non só é activo por estas funcións, senón porque regula a «atención sensorial», mediante a cal o suxeito dirixe o oído, a vista, etc., cara ao estímulo, para sentilo mellor.
 
== Notas e referenciasReferencias ==
{{Listaref}}
 
== Bibliografía ==
{{Galizionario|sentido común}}
 
* {{Cita enciclopedia|apelidos=Alvira Domínguez|nome=R.|título=Sentido común|enciclopedia=Gran Enciclopedia Rialp|url=http://www.canalsocial.net/GER/ficha_GER.asp?id=5920&cat=filosofia|dataacceso=28 de marzo de 2007}}
* {{Cita libro|apelidos=Barbado|nome=M.|título=Estudios de psicología experimental|ano=1946-48|lugar=Madrid}}
Liña 63 ⟶ 59:
* {{Cita libro|apelidos=Millán Puelles|nome=A.|título=Fundamentos de filosofía|edición=8ª|ano=1972}}
* {{Cita libro|apelidos=Vernaux|nome=R.|título=Filosofía del hombre|edición=3ª|ano=1971}}
 
*
{{info|wikiquote=Sentido común}}
 
{{Galizionario|sentido común}}
 
{{enciclopedia GER}}
 
 
[[Categoría:Lóxica]]