Célula nai pluripotente inducida: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 118:
* '''Medicina rexenerativa'''. O desafío de producir células iPS máis seguras continúa para desenvolver posibles tratamentos terapéuticos de enfermidades humanas en medicina rexenerativa, (Zhang, et al. 2011).<ref name=Josowitz2011/> O atranco máis importante para esta aplicación das células nai, tanto das iPS coma das ES, é a súa tendencia á formación de teratomas, tal e como recoñecen institucións como a FDA (Food and Drug Administration de EUA).<ref>{{cite journal |doi=10.1002/stem.37 |title=Deconstructing Stem Cell Tumorigenicity: A Roadmap to Safe Regenerative Medicine |year=2009 |last1=Knoepfler |first1=Paul S. |journal=Stem Cells |volume=27 |issue=5 |pages=1050–1056 |pmid=19415771 |pmc=2733374}}</ref> Ademais, un traballo recente indica que as células iPS poderían ser máis tumoroxénicas que as ES<ref name="pmid20641038">{{cite journal |authors = Gutierrez-Aranda I, Ramos-Mejia V, Bueno C, Munoz-Lopez M, Real PJ, Mácia A, Sanchez L, Ligero G, Garcia-Parez JL, Menendez P |display-authors = 6| title = Human induced pluripotent stem cells develop teratoma more efficiently and faster than human embryonic stem cells regardless the site of injection | journal = Stem Cells | volume = 28 | issue = 9 | pages = 1568–70 | date =septembro de 2010 | pmid = 20641038 | pmc = 2996086 | doi = 10.1002/stem.471 }}</ref>. Isto podería deberse a que algúns dos xenes, por exemplo, os xenes Myc, son oncoxenes moi coñecidos. A omisión dos Myc provoca unha diminución á centésima parte da eficiencia de reprogramación, aínda que en 2008, se describiu unha nova técnica para eliminar os oncoxenes Myc unha vez conseguida a indución da pluripotencia, incrementando así a súa seguridad.<ref name=nakagawa2008/> Un punto decisivo que hai que resolver axeitadamente é a relación entre eficiencia e integración xenómica. A maioría dos métodos de indución de células iPS que non utilizan integración xenómica son ineficientes, mentres que as que a empregan aínda teñen problemas causados pola mutaxénese insercional tales como a indución de tumores (teratomas) e a reprogramación incompleta. Por iso búscanse activamente métodos alternativos para inducir iPS. Por tanto, unha área importante para futuros estudos é o ensaio de tumorixenicidade das iPS usando métodos similares aos que logo se usarían para a súa aplicación terapéutica na medicina rexenerativa. Ditos estudos son importantes xa que as células iPS, igual que as ES, non só forman teratomas senón que en ratos derivados de células iPS se demostraron altas mortalidades por cancro.<ref>Aoi T, Yae K, Nakagawa M, Ichisaka T, Okita K, Takahashi K, Chiba T, Yamanaka S ('''2008'''). "Generation of Pluripotent Stem Cells from Adult Mouse Liver and Stomach Cells". Science (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=PubMed&dopt=Citation&list_uids=18276851).</ref> Relacionado con estas posibles aplicacións é o tema dos rexeitamentos de autotransplantes. Debido a que as células iPS se poden derivar das propias células adultas do propio paciente, ao contrario que as células ES, pensábase que un tratamento coas súas células iPS (autotransplante) evitaría as respostas inmunolóxicas responsables de rexeitamentos. Porén, xa existen as primeiras evidencias de que tamén este pode seguir sendo un problema coas células iPS.<ref name="pmid23533168">{{cite journal |authors = Luo M, Ling T, Xie W, Sun H, Zhou Y, Zhu Q, Shen M, Zong L, Lyu G, Zhao Y, Ye T, Gu J, Tao W, Lu Z, Grummt I |display-authors = 6| title = NuRD blocks reprogramming of mouse somatic cells into pluripotent stem cells | journal = Stem Cells | volume = 31 | issue = 7 | pages = 1278–86 | date = xullo de 2013 | pmid = 23533168 |doi =10.1002/stem.1374}}</ref>
 
* '''Investigación básica'''. En canto a estudisestudios máis básicos necesarios para comprender os mecanismos de reprogramación e con posibilidades de aplicación a máis longo prazo, outro reto importante é a caracterización [[proteómica]] e dos perfís de transcrición das células iPS. O grupo dirixido por Wu na [[Universidade Stanford]] fixo avncesavances significativos en proteómica,<ref name="pmid19672243">{{cite journal |authors= Boland MJ, Hazen JL, Nazor KL, Rodriguez AR, Gifford W, Martin G, Kupriyanov S, Baldwin KK | title = Adult mice generated from induced pluripotent stem cells | journal = Nature | volume = 461 | issue = 7260 | pages = 91–4 | date=septembro de 2009|pmid = 19672243 | doi = 10.1038/nature08310 }}</ref> mientresmentres que outros equipos traballan na caracterización do [[transcritoma]].<ref name="pmid20621044">{{cite journal |authors = Loh YH, Hartung O, Li H, Guo C, Sahalie JM, Manos PD, Urbach A, Heffner GC, Grskovic M, Vigneault F, Lensch MW, Park IH, Agarwal S, Church GM, Collins JJ, Irion S, Daley GQ | title = Reprogramming of T cells from human peripheral blood | journal = Cell Stem Cell | volume = 7 | issue = 1 | pages = 15–9 | date =julio de 2010 | pmid = 20621044 | pmc = 2913590 | doi = 10.1016/j.stem.2010.06.004 }}</ref><ref name=Narsinh2011/>
 
== Notas ==