Monte Medulio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 4:
== Historia ==
[[Ficheiro:Paulo Orosio - Detalle.jpg|miniatura|Paulo Orosio, representado nunha miniatura pertencente ó códice de Saint-Epure.]]
A súa situación xeográfica hoxe en día é aínda controvertida. Segundo algúns sitúase nas montañas do concello de [[Lena, Asturias|Lena]]<ref>Menéndez Pidal (1897), Caunedo Tuñón e Quirós</ref>, outros sitúano no Picu Cervera, no ''Castro Meduales'', en [[Belmonte de Miranda]]<ref>Testamento baixomedieval atopado na [[catedral de Oviedo]]</ref>. Aduciuse que fontes clásicas o sitúan preto do [[O Bierzo|Bierzo]]<ref>Bellum Cantabricum et Asturicum</ref>, preto das minas romanas das [[As Médulas|Médulas]], o cal explicaría a toponimia do lugar. Con todo, [[Paulo Orosio]] sitúabao cercanas partes mais afastadas da Gallaecia (''Praeterea ulteriores Gallaeciae partes, quae montibus siluisque consitae Oceano terminantur'') perto do [[Río Miño|Miño]] ("''Minium flumine inminentem''"), o que leva a [[Vicente Risco]] a descartar esta localización, que considera unha xustificación previa á teoría de [[Martín Sarmiento|Sarmiento]] relativa a que o antigo [[Río Miño|Miño]] era o [[río Sil|Sil]], o cal considera pouco probable en favor doutras posibles localizacións como o Monte Medelo, en [[Arrabaldo, Ourense|Santa Cruz de Arrabaldo]] (''sostido por Boán e que tamén conta co argumento da toponimia ao seu favor''); Cabeza de Meda (''na [[Comarca da Limia|Baixa Limia]], e sostido por Cortés, [[José Cornide Saavedra|Cornide]] e [[Manuel Murguía|Murguía]]''), os [[Monte Aloia|montes Aloia]] ''(en [[Tui]])'' ou [[Monte de Santa Trega|Santa Trega]], na [[A Guarda|Guarda]] (''sostido por [[Schulten]]'')<ref>Historia de Galicia, [[Vicente Risco]], Obras completas, tomo IV, pag. 265, ISBN 84-453-1487-4</ref>.
 
Modernos estudos establecen unha hipótese que o situaría nun dos montes da [[Serra do Courel]], o Monte Cido, cuxo topónimo podería provir da voz latina Occidio, (''matanza, carnizaría''), e no que se poden apreciar os restos dun foxo como o que, segundo os datos de que se dispón, se fixo para cercar o monte e no que se descubriron vestixios romanos como unha aguia imperial de bronce procedente dun estandarte.<ref>[http://www.arquitecturagalega.net/AG/arquivo/omedulio.html Traballo que apunta a hipótesis da localización do Medulio no [[Serra do Courel|Courel]]]</ref>. Segundo [[André Pena Graña]] o monte Medulio estaría na xuntanza dos ríos Miño e Sil, nos Peares<ref>[http://www.ivoox.com/os-celtas-galaicos-entrevista-a-andre-pena-audios-mp3_rf_1423001_1.html André Pena Graña, 31:10]</ref>.
 
</blockquote>A principal referencia à batalla da que dispoñemos é a de [[Paulo Orosio]]
Segundo cita o historiador romano [[Lucio Anneo Floro|Floro]] sobre a batalla:
 
{{Cita|..."Por outro lado, os sustitutos Antistio e Firmio someteran en singulares e duros combates as partes mais afastadas da Galiza, as cales, sementadas de montes e bosques, terminan no océano. Asediaran efectivamente, mediante a construción á súa volta dunha fosa de 15 millas, o monte Medúlio, que se levantava sobre o rio Miño e no que se tiñan fortificado unha multitude de persoas. Os resultado final foi que, cando esta raza de xentes, cruel e feroz por natureza, comprendeu que eran insuficientes para aguantar o asedio e sen capacidade para entrar en combate suicidáranse por temor á escravitude"
{{Cita|... ''"os indíxenas ao ver chegada a fin da súa resistencia, a porfía danse a morte co lume e co ferro, no medio dunha comida, cun veleno que alí se extrae comunmente do teixo, librándose así a maior parte da escravitude que a unha xente ata entón indómita parecía máis intolerable que a morte ..."''<ref>A monarquía asturiana. Editorial prensa asturiana, páxina 23</ref>|Lucio Anneo Floro.}}
- Paulo Orosio, Hist. VI, 21}}
 
</blockquote>Segundo cita o historiador romano [[Lucio Anneo Floro|Floro]] sobre a batalla:
 
{{Cita|... ''"os indíxenas ao ver chegada a fin da súa resistencia, a porfía danse a morte co lume e co ferro, no medio dunha comida, cun veleno que alí se extrae comunmente do teixo, librándose así a maior parte da escravitude que a unha xente ata entón indómita parecía máis intolerable que a morte ..."''<ref>A monarquía asturiana. Editorial prensa asturiana, páxina 23</ref>|- Lucio Anneo Floro.}}
 
Segundo o padre Sarmiento e [[Vicente Risco]], uns inxeriron o veleno do [[teixo]], mentres que outros se botaron ao lume dunha inmensa fogueira e outros se deron morte coas súas espadas. [[Ramón Cabanillas]] escribiría no seu poema "¡En pé!", pertencente ao seu poemario de 1917 ''[[Da terra asoballada]]'':
Liña 20 ⟶ 25:
:''á libre honrada chouza!"''
 
::''(- Ramón Cabanillas, "¡En pé!", 1917''}}
 
== Notas ==