|
'''Flaccus Albinus Alcuin''' (''circa'' [[735]]-[[804]]), ou '''Alcuíno de IorqueYork''', foi un monxe inglés e conselleiro de [[Carlomagno]]. Dedicouse durante moito tempo ao ensino e á escrita na escola de [[IorqueYork]], en [[Inglaterra]], foi o principal conselleiro de [[Carlomagno]] en asuntos eclesiásticos e educativos e durante os últimos anos da súa vida foi [[abade]] do mosteiro de [[San Martiño de Tours]].
RecebeuRecibiu a súa educación na escola catedralíciacatedralicia de IorqueYork co seu mestre [[Ethelberto de IorqueYork]], a quen acompañou a [[Roma]] na procura de manuscritos. Cando Ethelberto foi designado arcebispo de IorqueYork, en [[766]], Alcuíno ocupou o seu lugar á cabeza da escola episcopal. VoltouVolveu outra volta a Roma en [[780]] para recoller o [[palio]] do arcebispo [[Eanbaldo I de IorqueYork]] e en [[Parma]] coñeceu a Carlomagno, quen o convenceu para que o acompañase á súa corte e o puxo ao frentefronte das abadías de [[Ferrieres]] e [[Saint-Loup]], en [[Troyes]].
Entre [[782]] e [[790]], Alcuíno tutelou ao rei dos [[francos]], a súa familia, os xoves que foran enviados á corte para seren educados e os clérigos novos vinculados coa capela do palacio. Fundou así o Palacio-escola (''[[Aula Palatina]]'') de [[Aix-la-Chapelle]], no cal se ensinaban as sete artes liberais: o ''[[trivium]]'' ([[gramática]], [[lóxica]] e [[retórica]]) e o ''[[quadrivium]]'' ([[aritmética]], [[xeometría]], [[astronomía]], e [[música]]). En 790, Alcuin retornou a Inglaterra, pero voltou ao lado de Carlomagno cando este lle pediu axuda na loita contra a herexía [[Adopcionismo|adopcionista]], que se extendíaestendía entón polo norte da [[Península Ibérica]]. No [[Concilio de FrancoforteFrancfurt]], en [[794]], Alcuíno defendeu a ortodoxia e obtivo a condena do herexe Felix de Urgel. Voltou para a súa terra, pero abandonouna definitivamente debido aos disturbios que se estaban a producir e que conduciron á morte do rei [[Ethelred]].
Alcuíno pasou os seus últimos anos na abadía de [[San Martín de Tours]]. ConvertiuConverteu a escola abacial nun modelo de excelencia e a ela acudiron moitos estudantes. Mandou copiar numerosos manuscritos e transmitiulles aos francos o coñecimentocoñecemento da cultura latina que se conservara nas [[Illas Británicas]].
Alcuíno escrebeuescribiu moitas cartas, sobre todo a Arno, bispo de [[Salzburgo]] e a [[Carlomagno]]. Consérvanse 311, que mostran as súas meditacións [[pío|pías]], fornecen abondosa información sobre as condicións literarias e sociais da época e constitúen a autoridade máis fiábel para a historia do [[humanismo]] na época carolinxia. Cultivou tamén a poesía: [[epístilo]]s no estilo de [[Fortunato]], poemas longos e unha historia en verso da igrexa de IorqueYork, ''Versus de patribus, regibus et sanctis Eboracensis ecclesiae''. Débenselle tamén manuais educativos: unha gramática e obras de retórica e dialéctica escritas en forma de diálogo (nas dúas últimas entre Carlomagno e o propio Alcuíno). EscrebeuEscribiu así mesmo varios tratados teolóxicos, como ''De fide Trinitates'', comentarios sobre a [[Biblia]], etc. ▼
▲Alcuíno escrebeu moitas cartas, sobre todo a Arno, bispo de [[Salzburgo]] e a [[Carlomagno]]. Consérvanse 311, que mostran as súas meditacións [[pío|pías]], fornecen abondosa información sobre as condicións literarias e sociais da época e constitúen a autoridade máis fiábel para a historia do [[humanismo]] na época carolinxia. Cultivou tamén a poesía: [[epístilo]]s no estilo de [[Fortunato]], poemas longos e unha historia en verso da igrexa de Iorque, ''Versus de patribus, regibus et sanctis Eboracensis ecclesiae''. Débenselle tamén manuais educativos: unha gramática e obras de retórica e dialéctica escritas en forma de diálogo (nas dúas últimas entre Carlomagno e o propio Alcuíno). Escrebeu así mesmo varios tratados teolóxicos, como ''De fide Trinitates'', comentarios sobre a [[Biblia]], etc.
== Festa ==
* [[19 de maio]]
== Ligazóns externas ==
[http://www.thelatinlibrary.com/alcuin.html Obras de Alcuino, en latín]
[[Category:haxiografía]]
|
