Terra brava: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m HombreDHojalata moveu a páxina "Terra brava. Contos da solaina" a "Terra brava" |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{título en cursiva}}
{{Libro
|nome=Terra brava
|subtítulo=Contos da solaina
|título orixinal=
|tradutor=
|imaxe=
|descrición da imaxe=
|autor=[[Ánxel Fole]]
|ilustrador=
|artista cuberta=
|país=
|lingua=[[Lingua galega]]
|colección=
|tema=
|xénero=[[Narrativa]]
|editorial=[[Editorial Galaxia]]
|data publicación=2001
|formato=
|páxinas=280
|id=ISBN 978-84-8288-097-6
|precedido por=
|seguido por=
}}
'''''Terra brava,''''' subtitulado '''''Contos da solaina,''''' é unha obra narrativa de [[Ánxel Fole]], publicada en [[1955]] pola [[Editorial Galaxia]].
Liña 81 ⟶ 104:
Alá polo ano [[1942]] está de médico en [[Becerreá]]. Soña que está nos [[Estados Unidos de América]], que é un famoso doutor e ata recibe un agasallo do mesmo presidente Truman. Ao acordar ve que alguén lle trouxo un agasallo: unha caixa de habanos Partagás con moedas e dólares; que é regalo duns amigos americanos. E lembra como unha noite acolleu a dous homes estraños que fuxían da [[Gestapo]] alemá. Eran espías americanos.
=== A Estadea e o
[[Ficheiro:Biblioteca Galega 120.JPG|miniatura|''Terra brava'' foi incluída na [[Biblioteca Galega 120]].]]
O día da feira na [[A Cruz do Incio|Cruz]] do Incio aparece pola consulta o Breixo de Gomesende acompañado da nai e mais da sogra. Elas din que toleou, di cousas raras, non come, non mira pola familia... El pon fóra as dúas vellas igualiñas e pídelle ao doente que lle conte todo. Fala Breixo que escoitou como homes armados rodeaban a súa casa para matalo (seguro que culpa das vellas), tivo que fuxir e perseguírono con bengalas (o doutor cre que son figuracións: era unha partida de cazadores e as luces os foguetes dunha festa próxima á aldea). Logo Breixo viu unha estraña figura como de néboa branca e un can moi grande e negro (o doutor ve que está describindo a Estadea e o [[Urco]] tal e como contan as lendas, tal vez porque as escoitou de rapaz). Don Gasparo dille que se quere curar ten que contarlle o seu segredo, iso que leva metido dentro tanto tempo. Breixo acaba abrindo o corazón: sendo mozo violou unha rapaza, pensaba casar con ela pero a nai e a sogra amañaron outro matrimonio que lles conviña a elas e a rapaza marchou para as Américas. E en poucos meses o Breixo curou de todo.
== Narración ==
| |||