Alfred Nobel: Diferenzas entre revisións

'''Alfred Bernhard Nobel''', nado en [[Estocolmo]] o [[21 de outubro]] de [[1833]] e finado en [[San Remo]] ([[Italia]]) o [[10 de decembro]] de [[1896]], foi un inventor e químico [[Suecia|sueco]], famoso principalmente polos [[Premios Nobel|premios que levan o seu nome]].

Naceu nunha familia de enxeñeiros; aos 9 anos de idade o seu pai, [[Immanuel Nobel]], trasladou a familia a [[Rusia]]. Nese país el e os seus irmáns recibiron unha esmerada educación en [[ciencias naturais]] e [[humanidades]]. Pasou gran parte da súa mocidade en [[San Petersburgo]], onde o seu pai instalou unha fábrica de armamento que crebou en [[1859]]. Regresou a Suecia en [[1863]], completando alí as investigacións que iniciara no campo dos explosivos: en [[1863]] conseguiu controlar mediante un detonador as explosións da [[nitroglicerina]], inventada polo italiano [[Ascanio Sobrero]].

En [[1865]] perfeccionou o sistema cun detonador de [[Mercurio (elemento)|mercurio]]; e en [[1867]] conseguiu a [[dinamita]], un explosivo plástico resultante de absorber a nitroglicerina nun material sólido poroso, co que se reducían os riscos de accidente (as explosións accidentais da nitroglicerina, nunha das cales morrera o seu propio irmán Emil, espertaran fortes críticas contra Nobel e as súas fábricas).

Aínda produciu outras invencións no terreo dos explosivos, como a gelignita ([[1875]]) ou a balistita ([[1887]]). Nobel patentou todos os seus inventos e fundou compañías para fabricalos e comercializalos desde 1865 (primeiro en Estocolmo e [[Hamburgo]], logo tamén en [[Nova York]] e [[San Francisco]]). Os seus produtos foron de enorme importancia para a construción, a minería e a enxeñería, pero tamén para a industria militar (para a cal foran expresamente deseñados algúns deles, como a balistita ou pólvora sen fume); con eles puxo os cimentos dunha fortuna, que acrecentou co investimento en pozos de petróleo no [[Cáucaso]].

Por todo iso, Nobel acumulou unha enorme riqueza, pero tamén un certo complexo de culpa polo mal e a destrución que os seus inventos puidesen causar á Humanidade nos campos de batalla. A combinación de ambas as razóns levoulle a legar a súa fortuna a unha fundación -a [[Fundación Nobel]], creada en [[1900]]- co encargo de outorgar unha serie de premios anuais ás persoas que máis fixesen en beneficio da Humanidade nos terreos da Física, a Química, o Medicamento, a Literatura e a Paz.

Estaba no seu fogar en [[San Remo]], [[Italia]] cando un ataque cardíaco lle causou a morte. En recoñecemento seu, dita cidade envía flores para a cerimonia dos Nobel.<ref>{{Cita libro|título=Interacciones : una visión del mundo desde el encanto de los átomos|url=https://www.worldcat.org/oclc/43732833|editorial=Tusquets|data=1994|lugar=Barcelona|ISBN=84-7223-429-0|OCLC=43732833|apelidos=Glashow, Sheldon L.|nome=|ano=|ref=}}</ref>

Calcúlase que a súa fortuna no momento da súa morte era de 33&nbsp;000&nbsp;000 de coroas, das que deixou á súa familia apenas 100. 000 coroas. O resto foi a un fondo para o [[Premio Nobel]].