Revisión como estaba o 11 de marzo de 2020 ás 06:51 editar Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.679 edicións m →‎Notas: 30em ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 11 de marzo de 2020 ás 07:05 editar desfacer Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.679 edicións m Arranxiños Edición máis nova →
Liña 91: O mel é tamén usado externamente debido ás súas propiedades antimicrobianas e antisépticas. Así, o mel axuda a cicatrizar e a previr infeccións en feridas ou queimaduras superficiais. O mel é tamén utilizado amplamente na cosmética (cremas, máscaras de limpeza facial, tónicos etc.) debido ás súas cualidades adstrinxentes e suavizantes. == Precaucións ==▼ Un exceso de azucres, como glicosa e fructosa na dieta (máis do 20 % da enerxía total)<ref name=howard>Howard, B. V., & Wylie-Rosett, J. (2002). «Sugar and Cardiovascular Disease A Statement for Healthcare Professionals From the Committee on Nutrition of the Council on Nutrition, Physical Activity, and Metabolism of the American Heart Association.» ''Circulation'', 106(4), 523-527.</ref> está relacionado cun aumento da presión arterial<ref name=weir>Weir, M. R. (2010). «Dietary fructose and elevated levels of blood pressure.» ''Journal of the American Society of Nephrology'', 21(9), 1416-1418.</ref> e aumento da graxa corporal<ref>Samuel, V. T. (2011). «Fructose induced lipogenesis: from sugar to fat to insulin resistance.» ''Trends in Endocrinology & Metabolism'', 22(2), 60-65.</ref> e da graxa hepática,<ref>Caton, P. W., Nayuni, N. K., Khan, N. Q., Wood, E. G., & Corder, R. (2011). «Fructose induces gluconeogenesis and lipogenesis through a SIRT1-dependent mechanism.» ''Journal of Endocrinology'', 208(3), 273-283. Chicago.</ref> colesterol, problemas cardiacos<ref name=howard/> e [[diabetes]].<ref name=weir/>▼ O mel (do mesmo xeito que outros endulzantes) pode ser tamén ''extremadamente perigosa'' para os [[bebé]]s. Isto débese a que ao mesturarse cos mollos dixestivos non ácidos do neno créase un ambiente ideal para o crecemento das [[espora]]s [[Clostridium botulinum]], que producen toxinas. As esporas do [[botulismo]] son das poucas bacterias que sobreviven no mel, pero atópanse tamén amplamente presentes no medio ambiente. Aínda que ditas esporas son inofensivas para os adultos, debido á súa acidez estomacal, o sistema dixestivo dos nenos pequenos non se acha o suficientemente desenvolvido para destruílas, polo que as esporas poden potencialmente causar botulismo infantil. Por esta razón aconséllase non alimentar con mel aos nenos menores de 12 meses.<ref>{{Cita web \|url=http://www.lamieldeabejas.com/la-miel.html \|título=Los problemas de la Miel \|data-acceso=06 de abril de 2010 \|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20100406021426/http://www.lamieldeabejas.com/la-miel.html \|dataarquivo=06 de abril de 2010 \|urlmorta=si }}</ref><ref>[http://dx.doi.org/10.1592/phco.22.16.1479.33696 Farmacoterapia: Asociación entre el consumo de miel y el botulismo infantil.]</ref>▼ Determinados meles procedentes dalgunhas especies de plantas da familia das [[ericáceas]] como ''[[Rhododendron ponticum]]'' o [[solanáceas]] como ''[[Estramonio\|Datura stramonium]]'' e ''[[Meimendro\|Hyoscyamus niger]]'' son tóxicas. En moitos casos a substancia tóxica é a [[graianotoxina]].<ref>[http://institucional.us.es/revistas/habis/39/30%20becerra.pdf ''La miel, un peligroso manjar''.] Daniel Becerra Romero. Universidad Nacional de Educación a Distancia. Consultado el 21 de enero de 2019.</ref>▼ == Composición química == Liña 104 ⟶ 98: O contido en minerais é moi pequeno. Os máis frecuentes son calcio, cobre, ferro, magnesio, manganeso, zinc, fósforo e potasio. Están presentes tamén arredor da metade dos aminoácidos existentes, ácidos orgánicos (ácido acético e ácido cítrico, entre outros) e vitaminas do complexo B, vitamina C, D e E. O mel posúe tamén unha variedade considerable de antioxidantes (flavonoides e fenólicos). ▲== Precaucións == ▲Un exceso de azucres, como glicosa e fructosa na dieta (máis do 20 % da enerxía total)<ref name=howard>Howard, B. V., & Wylie-Rosett, J. (2002). «Sugar and Cardiovascular Disease A Statement for Healthcare Professionals From the Committee on Nutrition of the Council on Nutrition, Physical Activity, and Metabolism of the American Heart Association.» ''Circulation'', 106(4), 523-527.</ref> está relacionado cun aumento da presión arterial<ref name=weir>Weir, M. R. (2010). «Dietary fructose and elevated levels of blood pressure.» ''Journal of the American Society of Nephrology'', 21(9), 1416-1418.</ref> e aumento da graxa corporal<ref>Samuel, V. T. (2011). «Fructose induced lipogenesis: from sugar to fat to insulin resistance.» ''Trends in Endocrinology & Metabolism'', 22(2), 60-65.</ref> e da graxa hepática,<ref>Caton, P. W., Nayuni, N. K., Khan, N. Q., Wood, E. G., & Corder, R. (2011). «Fructose induces gluconeogenesis and lipogenesis through a SIRT1-dependent mechanism.» ''Journal of Endocrinology'', 208(3), 273-283. Chicago.</ref> colesterol, problemas cardiacos<ref name=howard/> e [[diabetes]].<ref name=weir/> ▲O mel (do mesmo xeito que outros endulzantes) pode ser tamén ''extremadamente perigosa'' para os [[bebé]]s. Isto débese a que ao mesturarse cos mollos dixestivos non ácidos do neno créase un ambiente ideal para o crecemento das [[espora]]s [[Clostridium botulinum]], que producen toxinas. As esporas do [[botulismo]] son das poucas bacterias que sobreviven no mel, pero atópanse tamén amplamente presentes no medio ambiente. Aínda que ditas esporas son inofensivas para os adultos, debido á súa acidez estomacal, o sistema dixestivo dos nenos pequenos non se acha o suficientemente desenvolvido para destruílas, polo que as esporas poden potencialmente causar botulismo infantil. Por esta razón aconséllase non alimentar con mel aos nenos menores de 12 meses.<ref>{{Cita web \|url=http://www.lamieldeabejas.com/la-miel.html \|título=Los problemas de la Miel \|data-acceso=06 de abril de 2010 \|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20100406021426/http://www.lamieldeabejas.com/la-miel.html \|dataarquivo=06 de abril de 2010 \|urlmorta=si }}</ref><ref>[http://dx.doi.org/10.1592/phco.22.16.1479.33696 Farmacoterapia: Asociación entre el consumo de miel y el botulismo infantil.]</ref> ▲Determinados meles procedentes dalgunhas especies de plantas da familia das [[ericáceas]] como ''[[Rhododendron ponticum]]'' o [[solanáceas]] como ''[[Estramonio\|Datura stramonium]]'' e ''[[Meimendro\|Hyoscyamus niger]]'' son tóxicas. En moitos casos a substancia tóxica é a [[graianotoxina]].<ref>[http://institucional.us.es/revistas/habis/39/30%20becerra.pdf ''La miel, un peligroso manjar''.] Daniel Becerra Romero. Universidad Nacional de Educación a Distancia. Consultado elo 21 de ~~enero~~xaneiro de 2019.</ref> == Mel de Galicia ==

Mel: Diferenzas entre revisións