Carlos VI, Sacro Emperador Romano-Xermánico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 3:
[[Ficheiro:Johann_Gottfried_Auerbach_004.jpg|200px|dereita|miniatura|Carlos VI de Alemaña, pretendente á Coroa española co nome de ''Carlos III'']]
'''Carlos VI do [[Sacro Imperio Romano Xermánico|Sacro Imperio Romano-Xermánico]]''', tamén coñecido co nome de '''Carlos VI de Alemaña''', nado en [[Viena]], o [[1 de outubro]] de [[1685]] e finado na mesma cidade o [[20 de outubro]] de [[1740]], foi un monarca europeo. Coñecido tamén como '''Arquiduque Carlos de Austria''' (co nome de Carlos II), foi proposto ao trono español baixo o nome de ''Carlos III'' en 1703 durante a [[Guerra de sucesión española|guerra de sucesión]], en oposición a [[Filipe V de España|Filipe de Anjou]], neto de [[Luís XIV de Francia|Luís XIV]], obtendo vitorias nun primeiro momento pero saíu finalmente derrotado.
== Traxectoria ==
Era o segundo fillo de [[Leopoldo I de Habsburgo|Leopoldo I]], que tivo coa súa terceira muller Leonor Magdalena de Pfalz-Neoburgo. Era, xa que logo, bisneto do rei español [[Filipe III de España|Filipe III]], o cal permitiulle reclamar os seus dereitos á Coroa de España cando esta quedou vacante pola morte ([[1700]]) sen descendencia de [[Carlos II de España|Carlos II]]. O seu educador foi Antonio Florian de Liechtenstein
O Arquiduque representou así ás aspiracións da [[Habsburgo|Casa de Habsburgo]] a recuperar a herdanza da súa extinta rama española, enfrontándose aos Borbóns de Francia - que sostiveron a candidatura do que logo sería [[Filipe V de España|Filipe V]] - na [[Guerra de Sucesión Española|Guerra de sucesión española]] ([[1701]]-1714), á vez guerra civil e guerra internacional europea.
Trala morte do seu irmán, [[Xosé I de Austria]], recaeron sobre Carlos o Trono de Austria e a Coroa imperial de Alemaña ([[1711]]); ao mesmo tempo, a sorte das armas éralle desfavorable na Península Ibérica, onde os apoios que tiña nos reinos da Coroa de [[Aragón]] non foran suficientes para impedir o triunfo dos Borbóns.
Liña 14:
Xa que logo, polo Tratado de Rastatt ([[1714]]) renunciou ao Trono español (que reclamaba desde 1703), obtendo a cambio para Austria importantes concesións territoriais en Italia e os [[Países Baixos]], que recoñecían a súa vitoria na guerra fóra da Península.
Ao non ter herdeiros homes, cambiou a lexislación sucesoria para asegurar o Trono á súa filla [[María Tareixa I de Austria|María
== De arquiduque a emperador ==
O falecemento do seu irmán [[Xosé I de Habsburgo|Xosé I]] (1711) permitiulle alcanzar a coroa imperial e, asinado en [[1714]] o [[Tratado de paz de Rastadt, 1714|Tratado de paz de Rastadt]], renunciou ás súas pretensións sobre España e obtivo o ducado de Milán, Nápoles, Mantua, Sardeña (intercambiada con Sicilia en 1718) e os Países Baixos.
Sen herdeiro masculino, con Carlos VI extinguiríase a liña masculina da familia e, para que a súa filla
O seu reino caracterizouse pola Cuadriplícana de [[1718]]-[[1719]], con [[Francia]], [[Inglaterra]] e [[Holanda (rexión)|Holanda]], destinada a facer fracasar a política de Alberoni. Na guerra de [[1716]]-[[1718]] contra os turcos, Austria, grazas ás vitorias do [[Príncipe Eugène]], conquistou o Banat, o norte de [[Bosnia (rexión)|Bosnia]], [[Serbia]] con [[Belgrado]] e unha parte do [[Valachie]], pero volveu perder unha gran parte destes territorios na súa infeliz guerra de [[1736]]-[[1739]].
Liña 25:
Realizou unha importante labor reformadora, modernizando o Exército e aumentando os seus efectivos, favorecendo o desenvolvemento económico do país - sobre todo, a industria e a agricultura - e participando no comercio europeo. A política exterior estivo orientada a facer prevalecer o poderío de Austria, o que lle fixo enfrontarse a España en [[1717]]-[[1719]], participar na guerra de sucesión polaca ([[1733]]-[[1738]]) e provocar unha segunda guerra contra os turcos.
Favoreceu en [[1733]] a elección do [[Unión de Lublin|rei de Polonia]], Frederico Augusto contra Estanislao, sostido por Francia; con todo, estivo obrigado polo [[Tratado de Viena, 1735|Tratado de Viena]] de [[1735]] a abandonar a [[
Con [[Hungría]] sempre se mantivo cordial. En [[1713]] convocou a Dieta húngara comprometéndose ante os seus delegados a gobernar segundo as leis do reino, a respectar os dereitos da nobreza e a velar pola integridade territorial. Respecto dos [[Países Baixos]], Carlos pretendeu gobernalos desde [[Viena]], mediante o Consello Supremo dos Países Baixos, integrado polos [[Flandres|flamengos]] e españois, pero isto non foi aceptado, e en [[1725]] volveu á vella organización tripartita: Consello de Estado, Consello privado e Consello de Finanzas.
A súa morte, acaecida en [[1740]], desencadeou outra guerra dinástica na que participou media Europa malia que a Pragmática Sanción fora recoñecida pola diplomacia internacional.
| |||