Diferenzas entre revisións de «Domingo Quiroga»

Estudou no Seminario de santiagoSantiago de Compostela sete cursos, pero abandonou para emigrar. Entre [[1920]] e [[1930]] permaneceu en [[Estados Unidos de América|EEUU]], [[México]] e [[Cuba]], traballando como redactor de ''[[Eco de Galicia]]'' (da que foi subdirector) e ''[[Heraldo de Galicia (A Habana)|Heraldo de Galicia]]'' e como colaborador de ''El País''. Foi fundador da Alianza Republicana Española de Cuba en [[1929]]. Ao seu regreso a Galicia en 1930 reanudou os seus traballos na prensa en ''[[El Noroeste (1896)|El Noroeste]]''. Na [[Segunda República Española|República]] aprobou as oposicións a administrativo da Subsecretaría da Marina Civil en 1933, sendo destinao primeiro a [[Ribeseya]], pasando posteriormente á Delegación Marítima da Coruña e en 1936 á Axudantía de Marina de [[Noia]]. Colaborou en ''[[La Voz de Galicia]]'' e ''[[Industrias Pesqueras]]'' e foi correspondente de periódicos de Cuba en Galicia.<ref>"Domingo Quiroga y «El franquismo en Galicia»", ''La Voz de Galicia'', 10-9-1992, p. 22.</ref> Co [[golpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] refuxiouse en [[Vilagarcía de Arousa]] onde foi detido o 25 de agosto. Foi sometido a consello de guerra na Coruña e condenado a prisión. Estivo recluído na prisión provincial da Coruña.<ref>{{Cita libro |título= La primavera rota. Vilagarcía de Arousa, 1936-1941|nome= Marcelino|apelidos= Abuín Duro|ligazónautor= Marcelino Abuín Duro|ano= 2018|editorial= Sociedad Bibliográfica de Galicia|lugar= Abegondo|isbn= 978-84-09-02453-7|páxinas= 183-184|dataacceso= |url=}}</ref> En maio de 1938 foi cesado como auxiliar de oficinas da Mariña Civil.<ref>''El Correo Gallego'', 10-5-1938, p. 4.</ref> Despois da guerra foi xulgado polo [[Tribunal Especial de Represión da Masonería e do Comunismo]] e inhabilitado. Exiliouse en Cuba.