Ditadura: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Etiqueta: edición de código 2017
Liña 83:
 
Tucker propón outra clasificación destes réximes en base á súa ideoloxía. Os clasifica en ''comunistas'', ''fascistas'' e ''nacionalistas''. A diferenza entre os dous primeiros é obvia, pero ten especial coidado en definir o sistema nacionalista como aquel que está "baixo os auspicios dun partido único" nacionalista, en lugar da definición máis específica de "baixo o goberno dun partido único". Esta definición permítelle incluír os réximes [[Kemalismo|kemalista]] en [[Turquía]] e de [[Gamal Abdel Nasser|Nasser]] en [[Exipto]] como exemplos nacionalistas, que para Finer son exemplos de réximes militares duais<ref name=brooker29-30/>.
 
<!--
==== Ditaduras personalistas ====
As ditaduras personalistas son réximes nos que todo o poder está en mans dun só individuo. Nas ditaduras personalistas, unha persoa domina o aparato estatal, o exército e o partido gobernante (se existe). Ningunha institución autónoma existe fóra do control do líder. Aínda que o ditador pode crear un partido político ou aliarse cun xa existente, este non deixa de ser unha simple ferramenta en mans do líder. Os ditadores personalistas son frecuentemente membros das forzas armadas, en activo ou na reserva<ref name=ezrow215-220>{{Cita Harvard sen parénteses|Ezrow|2011|pp=215-220|ref=ezrow}}</ref>.
 
A estrutura das ditaduras personalistas varía significativamente dun réxime a outro dependendo das preferencias particulares do líder, pero todas teñen no cumio da xerarquía política ao líder, que goza dun poder político desproporcionado. A pesar do seu vasto poder, o ditador personalista sente que non pode confiar en ninguén, non ten maneira de saber se os seus subordinados están decíndolle a verdade por temor a que desagrade ao ditador. Para asegurarse a lealdade dos subordinados, o ditador recorre maioritariamente ao medo e, nalgúns casos, ao fomento da confianza. Hai poucas similitudes na estrutura interna dos réximes personalistas. Uns teñen partidos políticos, lexislaturas e eleccións, e outros non. Algúns teñen unha única forza militar, mentres que outros teñen múltiples unidades militares e paramilitares. Nalgúns a estrutura interna está claramente definida, e noutros as regras non están claras ou son descoñecidas. A política nas ditaduras personalistas é inextricable da omnipresente presencia do líder, quen pode moldear a sociedade ao seu antollo e
Las dictaduras personalistas son regímenes en los que todo el poder está en manos de un solo individuo. Las dictaduras personalistas difieren de otras formas de dictaduras en su acceso a posiciones políticas clave, otros frutos de cargos, y dependen mucho más de la discreción del dictador personalista. Los dictadores personalistas pueden ser miembros de las fuerzas armadas o líderes de un partido político. Sin embargo, ni el ejército ni el partido ejercen un poder independiente del dictador. En las dictaduras personalistas, el cuerpo de élite generalmente está compuesto por amigos cercanos o familiares del dictador. Por lo general, estos individuos son seleccionados a dedo para cumplir sus puestos por parte del dictador.<ref name=":02" /><ref>{{cite journal|last=Peceny|first=Mark|date=2003|title=Peaceful Parties and Puzzling Personalists|url=http://www.worldcat.org/oclc/208155326|journal=The American Political Science Review|volume=97|issue=2|pages=339-342|via=}}</ref>
extraer recursos do estado de forma implacable. En que medida perseguirán os ditadores persoais tales medidas dependerá da particular idiosincrasia de cada ditador<ref name=ezrow215-220/>. De acordo cun estudo de [[2019]], as ditaduras personalistas son máis represivas cas outras formas de ditaduras<ref>{{cita publicación periódica |apelidos1=Frantz |nome1=Erica |apelidos2=Kendall-Taylor |nome2=Andrea |apelidos3=Wright |nome3=Joseph |apelidos4=Xu |nome4=Xu |data=10 de decembro de 2019 |título=Personalization of Power and Repression in Dictatorships |url=https://www.journals.uchicago.edu/doi/abs/10.1086/706049 |revista=The Journal of Politics |volume=82 |número=1 (xaneiro 2020) |páxinas=372-377 |editorial=The University of Chicago Press Journals |doi=10.1086/706049 |lingua=en |ref=frantz}}</ref>.
 
Robert Jackson e Carl Rosberg distinguen catro tipos de ditaduras personalistas: ''proféticas'', ''principescas'', ''autocráticas'' e ''tiránicas''. No tipo profético os obxectivos do líder van máis alá de manterse no poder, ten unha visión de como estruturar a sociedade e para tal fin enfatiza grandemente a ideoloxía. O líder principesco manipula estratexicamente aos seus seguidores, forzándoos a competir entre eles para ter o favor do líder. O tipo autocrático é moi similar ao principesco, o líder goberna grazas ao apoio duns poucos sectores clave da sociedade, pero non se asegura o seu apoio dun xeito estratéxico senón por mandato imperativo. Finalmente, o tipo tiránico, o máis corrupto de todos, exerce o poder sen ningunha restricción, sendo o medo a principal arma para sobrevivir; a violencia está amplamente extendida e úsase con frecuencia dun xeito arbitrario. Agás o ditador profético, quen busca reordenar a sociedade conforme á súa visión ideolóxica, os outros tres tipos teñen como principal obxectivo manterse no poder, diferindo no medio usado para conseguilo<ref name=ezrow215-220/>.
==== Dictaduras monárquicas ====
 
<!--
==== Dictaduras monárquicas ====
Las dictaduras monárquicas son regímenes en los que "una persona de ascendencia real ha heredado el cargo de jefe de estado de acuerdo con la práctica o la constitución aceptada". Los regímenes no se consideran dictaduras si el papel del monarca es principalmente ceremonial. El monarca debe ejercer un poder político real para que los regímenes se clasifiquen como tales. Las élites en las monarquías son típicamente miembros de la familia real.<ref name=":02" />
 
==== Dictaduras híbridas ====
 
Las dictaduras híbridas son regímenes que combinan cualidades de dictaduras personalistas, de partido único y militares. Cuando los regímenes comparten características de las tres formas de dictaduras, se les llama triple amenaza. Las formas más comunes de dictaduras híbridas son los híbridos personalistas/de partido único y los híbridos personalista/militar.<ref name=":02" />
-->