Ditadura: Diferenzas entre revisións

Huntington e Moore argúen que a fortaleza dun sistema de partido único susténtase na intensidade e duración da loita por adquirir poder, e diferencian entre sistemas de partido único débiles e fortes, baseándose na concentración do poder. Nos ''sistemas débiles'' hai polo menos outro actor (un líder, o exército ou a policía) que eclipsa o rol do partido; mentres que nos ''fortes'' o partido asume o rol dominante, non habendo alternancia no poder entre partidos políticos nin tan sequera baixos niveis de pluralismo. Estes autores discuten en detalle os diferentes tipos de estados de partido único fortes segundo o nivel de institucionalización e as estratexias do partido para permanecer no poder. Así, distinguen os sistemas de partido único ''revolucionarios'' e os consolidados. Os primeiros caracterízanse polo dinamismo social, liderado autocrático e carismático, partido disciplinado, ideoloxía altamente desenvolvida, énfase na propaganda e a mobilización de masas, combinado todo coa coerción e o terror. Pola contra, os sistemas de partido único ''consolidados'' evolucionaron desde o inicio revolucionario pasando por distintas fases de transformación, reafirmación e adaptación; teñen características máis administrativas ca revolucionarias, con baixos niveis de mobilización política e obxectivos máis pragmáticos; os líderes políticos son menos "personalistas, carismáticos e autocráticos", e máis "oligárquicos, burocráticos e institucionalizados"<ref name=ezrow6-7>{{Cita Harvard sen parénteses|Ezrow|2011|pp=6-7|ref=ezrow}}</ref>. Huntington engade un pequeno e moribundo terceiro grupo, o dos partidos únicos ''excluíntes'' que buscababuscaban suprimir toda actividade política ou restrinxila a só unha parte da sociedade<ref name=brooker29-30/>.

Tucker propón outra clasificación destes réximes en base á súa ideoloxía. Os clasifica en ''comunistas'', ''fascistas'' e ''nacionalistas''. A diferenza entre os dous primeiros é obvia, pero ten especial coidado en definir o sistema nacionalista como aquel que está "baixo os auspicios dun partido único" nacionalista, en lugar da definición máis específica de "baixo o goberno dun partido único". Esta definición permítelle incluír os réximes [[Kemalismo|kemalista]] en [[Turquía]] e de [[Gamal Abdel Nasser|Nasser]] en [[Exipto]] como exemplos nacionalistas, que para Finer son exemplos de réximes militares duais<ref name=brooker29-30/>.

==== DictadurasDitaduras personalistas ====