An alarc'h: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m arranxiño
Nicole (conversa | contribucións)
remato tradución da letra
Liña 3:
 
== Presentación ==
Segundo [[Theodore Hersart de la Villemarqué]], ''An Alarc'h'' contaría o regreso triunfante do duque [[Xoán IV da Bretaña|Xoán IV]] (Aotrou ''Yann''), para reconquistar o [[Ducado da Bretaña|seu ducado]], despois de ser expulsado seis anos antes polos seus súbditos. Non obstante, estando andaaínda mismáis ameazada a independencia do ducado sen el que con el, os señores bretóns enviaran unha delegación a [[Inglaterra]] onde se refuxiara para pedirlle que volvese. Desembarca en [[Dinard]] o [[3 de agosto]] de [[1379]] para recuperar o trono de Bretaña. O "traidor" ao final da canción sería o cabaleiro bretón [[Bertrand Du Guesclin]], [[Condestábel|condestable]] de Francia que, con todo, non emprendeu a loita contra o regreso do duque. ''An alarc'h'' é o [[Cygnus (xénero)|cisne]] que, na canción, asiste á escena desde a parte superior da torre do castelo de Arvor<ref>{{Cita web |url=http://www.bretagnenet.com/strobinet/barzaz/alarchi2.htm#note2 |título=Texte intégral sur bretagnenet.com |data-acceso=13 de outubro de 2019 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20120822072116/http://www.bretagnenet.com/strobinet/barzaz/alarchi2.htm#note2 |dataarquivo=22 de agosto de 2012 |urlmorta=si }}</ref>.
 
== Letra ==
Liña 117:
<poem>
Un cisne, un cisne de alén mar,
no alto da torre descuberta do castelo de Armor!
 
''refrán:''
Liña 162:
Coraxe! Lávaos ''(no seu sangue)''! Lávaos!
 
Cando cortamos como ti cortescortas,
Non temos máis soberano que Deus!
 
Liña 168:
Nin favor, nin tregua! Sangue por sangue!
 
¡Oh Nosa Señora de Bretaña! ¡Ven ao rescate do teu país!
AtoparemosFundaremos un servizo, un servizo conmemorativo!
 
O fenofeo está maduro: quen o cortará?
O trigo está maduro: que o colleitará?
 
O fenofeo, o trigo, quen os levará?
O rei pretende ser el
 
Liña 189:
Se é home ou Deus?
 
Os lobos da Baixa Bretaña renxen os dentes
Les loups de la Basse-Bretagne grincent des dents
EnÁ entendantespera ledo banbando de guerreguerra
 
Á espera dos gritos alegres, berran
En entendant les cris joyeux, ils hurlent
Ao cheirar o inimigo, berran de ledicia
À l'odeur de l'ennemi, ils hurlent de joie
 
Axiña veremos, nos camiños
On verra bientôt, dans les chemins
Correr o sanguer coma auga
Le sang couler comme de l'eau
 
Tanto que tornará vermella coma brasa a plumaxe dos parrulos
Si bien que deviendra rouge comme la braise le plumage des canards
E das brancas ocas que os atraversarán a nado
Et des oies blanches qui les passeront à la nage
 
Veremos máis cachos de lanzas esparexidos
On verra plus de tronçons de lances éparpillés
Que pólas na terra tras da tormenta
Qu'il n'y a de rameaux sur la terre, après l'ouragan
 
EtE plusmáis de têtescabezas de mortsmortos
Das que hai nos osarios do país
Qu'il n'y en a dans les ossuaires du pays
 
Aí onde caian os franceses quedarán tombados
Là où les Français tomberont, ils resteront couchés
Até o día do xuízo
Jusqu'au jour du jugement
 
Até o día que sexan xulgados e castigados
Jusqu'au jour où ils seront jugés et châtiés
Xunto ao Traídor que dirixe o ataque
Avec le Traitre qui commande l'attaque
 
O sumidoiro das árbores será a auga bendita
Que regará a súa tomba!
 
L'égout des arbres sera l'eau bénite
Liña 223 ⟶ 226:
 
:(Honor, honor a "branca e negra" [bandeira bretoa]!
:E maldición vermella aos franceses!)<ref>[http://per.kentel.pagesperso-orange.fr/alarc_h1.htm ParolesLetra ete commentairescomentarios de d'An alarc'h], sitesitio de Per Kentel</ref> .
 
Ás veces foi adaptado en