Entroido de Ribadeo: Diferenzas entre revisións

5.1 Para saber máis (Bibliografía, documentos, .....): non existen libros á venda adicados ó antroido ribadense, pero pódese consultar dun xeito xeral o libro "Guía de Fiestas Populares de Galicia" (González Reboredo, X.M., Ed. Galaxia, Vigo 1997) e en particular, para dar noticia do mesmo, a prensa das datas sinaladas, como o semanario "La Comarca del Eo", onde é publicada toda a programación prevista, así como da noticia do seu desenvolvemento e tamén soeacostuma publicar o pregón. Nembargantes o anterior, existe un libro esgotado que trata do antroido en Ribadeo antes do ano [[1994]], e outro, "As festas populares no entorno Ribadense" ([[2001]], adicado ás festas no entorno de Ribadeo, de onde se sacou a base deste artigo.

Aínda que o gran día é o martes, os días anteriores xa percorren por Ribadeo os máis diversos disfraces, e como non, as charangas, coas súas cancións ruidosas e divertidas. Pero ó chegar o martes tamén chega o desfile. Aquí si que hai traxes e vestimentas de todo tipo, todo vale para cambiar de imaxe aínda que só sexa un día. Ademais todos queren gañar o primeiro premio e a imaxinación de cada un é o que conta. Neste desfile xa se viu algunha vez a altos cargos do goberno, a persoas que case se pode dicir que levan un disfraz reciclado, outros optan por unha imaxe máis elegante e cóbrense de plumas, e así podería seguir indicando os traxes máis extravagantes. Pero sin duda, o que máis chama a atención son as charangas, ó mellor é porque os traxes que van levar é un dos segredos mellor gardados, ou pola rivalidade que hai entre elas, pois case sempre participan as mesmas cada ano. ¡Ai! cáse me esquecía doutra parte importante deste acontecemento. Falo das carrozas. Estas soenacostuman ser as máis divertidas, xa que ás veces montan cada unha ...

Rematada a queima do antroido, hai unha serie de fogos artificiais que a xente soeacostuma ir ver dende puntos estratéxicos. todo isto soeacostuma ocorrer cara á tardiña ou máis ben a noitiña. Para queimar o antroido, colócase baixo el uns coetes, e na cabeza outro. comézase queimando polos pés e cando chega á cabeza pódese oir unha grande explosión.