Imperio Bizantino: Diferenzas entre revisións

A unidade relixiosa foi ameazada polas [[herexía]]s que proliferaron na metade oriental do Imperio, e que puxeron de relevo a división en materia doutrinal entre as catro principais sedes orientais: Constantinopla, [[Antioquía]], [[Xerusalén]] e [[Alexandría]]. Xa en [[325]], o [[Primeiro Concilio de Nicea|Concilio de Nicea]] condenara o [[arianismo]] que negaba a divindade de [[Cristo]]. En [[431]], o [[Concilio de Éfeso]] declarou herético o [[nestorianismo]]. A crise máis duradeira, con todo, foi a causada pola herexía [[monofisismo|monofisita]] que afirmaba que Cristo só tiña unha natureza, a divina. Aínda que foi tamén condenada polo [[Concilio de Calcedonia]], en [[451]], gañara numerosos adeptos, sobre todo en [[Historia de Exipto|Exipto]] e [[Historia de Siria|Siria]], e todos os emperadores fracasaron nos seus intentos de restabelecer a unidade relixiosa. Neste período iníciase tamén a estreita asociación entre a Igrexa e o Imperio: [[León I (emperador)|León I]] (457-474) foi o primeiro emperador coroado polo [[patriarca de Constantinopla]].

 

 

=== A época de Xustiniano ===