Revisión como estaba o 23 de abril de 2019 ás 07:16 editar Lles (conversa \| contribucións) 12.708 edicións m →‎Recoñecemento ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 14 de xaneiro de 2020 ás 17:33 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 180.565 edicións m →‎A Obra Edición máis nova →
Liña 18: En [[1884]] o ''[[Codex Aretinus]]'' foi atopado por [[Gian Francesco Gamurrini]] na Biblioteca da Confraría de Santa María de Laicos (Biblioteca Della Confraternitá dei Laici) en [[Arezzo]] ([[Toscana]]). Este manuscrito latino, escrito en letra beneventana, composto de 37 pregos divididos en dúas partes, é copia dun documento redactado contra finais do [[século XI]], no que na segunda parte se conserva a metade do texto feito por unha muller da que xa tiñamos noticias do ano [[680]] polo monxe [[Valerio do Bierzo]], que coñeceu os seus méritos. Este fora redactado no [[mosteiro de Montecassino]], e trasladado a Arezzo por Ambrosio Restellini, abade de Montecassino desde o ano [[1599]] ao [[1602]]. Na actualidade o manuscrito consérvase no museo da cidade de Arezzo. Gamurrini atribuíu o relato a [[Silvia de Aquitania]], irmá de [[Rufino de Aquitania]], mencionada por [[Paladio]] na súa ''[[Historia Lausíaca]]'', de quen se coñecía unha peregrinación similar á relatada por Constantinopla, Exipto e Xerusalén. Durante case vinte anos consolidouse a hipótese de Silvia, ou Silvina como autora do texto, ata que no ano [[1903]] [[Mario ~~Ferotín~~Férotin]] publica un estudo na ''Revista de Cuestiones Históricas'' atribuíndo o mesmo á virxe hispana Exeria. Existe outra referencia que permite encher algunhas das lagoas dos primeiros folios ausentes do manuscrito: o ''[[Liber de locis sanctis]]'' de [[Pedro Diácono]], quen tamén menciona a peregrina galega. [[Ficheiro:Roman Empire Map.png\|miniatura\|Grazas á ''[[Pax romana]]'' unha cidadá do imperio podía viaxar desde Gallaecia até Mesopotamia. Isto sucedía entre os anos 381 e 384.]]

Exeria (escritora): Diferenzas entre revisións