Imperio Romano de Occidente: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Os Hunos: arranxiño
Liña 26:
 
[[Ficheiro:Ulpiano Checa La invasión de los bárbaros.jpg|250px|miniatura|Atila dirixindo ás súas hordas contra Italia]]
Reducido á Galia, Italia e parte de Hispania, o decadente Imperio viviu unha nova ameaza, peor aínda que as dos pobos xermánicos. Coa chegada dos [[hunos]] de [[Atila]] en [[451]], os romanos coñeceron a destrución total, os saqueos sistemáticos e o xenocidio de poboacións enteiras. O exército huno só puido ser expulsado da Galia grazas ao xenio militar do último gran xeneral romano, [[Aecio]], que aliado cos visigodos de [[Teodorico I|Teodorico]], os francos e os alanos, logrou derrotar na [[Batalla dos Campos Cataláunicos]] aos hunos e os seus vasalos [[ostrogodos]]. Porén, Atila recuperouse e invadiu Italia en [[452]], deténdose só diante das portas de Roma cando o [[papa]] [[León I, Papapapa|León I Magno]] se entrevistou con el. Dous anos máis tarde, a envexa e os celos moveron ao emperador [[Valentiniano III]] a se desfacer do seu mellor xeneral, Aecio, condenando ao Imperio para sempre.
 
== O Final ==