Decadencia do Imperio Romano: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0
m Arranxiños
Liña 1:
[[Ficheiro:Roma.Porta Maggiore incisione Piranesi.jpg|miniatura|A [[Porta Maggiore]] de [[Roma]]. Gravado de [[Giovanni Battista Piranesi]] ([[1775]]).]]'''A decadencia e caída do [[Imperio Romano de Occidente|Imperio Romanoromano]]''' é un concepto historiográfico que fai referencia ás transformacións operadas durante a [[Anarquía Militar]] e o [[Baixo Imperio Romano]], que a partir de [[395]] conduciron a unha rápida deterioración do poder romano, e ao afundimento do [[Imperio Romano de Occidente|Imperio de Occidente]], cuxo derradeiro emperador efectivo, [[Rómulo Augústulo]], foi deposto polo caudillo [[hérulo]] [[Odoacro]], empregado ao servizo de Roma.
 
A decadencia e caída do Imperio Romano é unha das cuestións máis debatidas e estudadas da [[Historia]]. É considerada por algúns como ''"o maior enigma de todos"'', e foi un dos eixos do discurso histórico clásico dende [[Santo]] [[Agostiño de Hipona]]. A ruína da -Roma eterna- perdurou como o paradigma por excelencia do esgotamento e morte das civilizacións, unha caducidade mundana interpretada como o precedente e anuncio da [[Fin da civilización|fin do mundo]] ou, polo menos, da [[civilización occidental]]. Os ss. [[Século XX|XX]] e [[Século XXI|XXI]] viron multiplicarse o interese por este problema histórico, debido probablemente ao feito de que a civilización contemporánea ten moitos trazos comúns coa da [[Antigüidade Tardía]], e a que a cultura occidental está nun período de transición, como a Roma dos ss. [[Século III|III]] e [[Século IV|IV]].<ref>(Blázquez 1973: 113).</ref>