|
== Etimoloxía ==
Segundo [[Asinio CuadratoCuadrado]], o seu nome, que significa "todos os homes" (xermánico: ''Alle Männer'', todos os homes) indica que eran o agrupamento de varias tribos: [[hermunduros]] ([[hermións]]), [[iutungos]], [[bucinobantes]], [[lenzienses]], [[semmones]], [[cuados]] e [[teutóns]]. Son citados xa na época de [[Caracalla]], a comezos do século III, cando os derrotou no 213.
== Historia ==
Os alamáns estiveron continuamente en conflito co [[Imperio Romano]]. Inicialmente situados ao norte da provincia de [[Recia]] ou(provincia Rhetiaromana)|Recia]], foron contidos polos romanos ata a metade do [[século III]], tras dous séculos de enfrontamentos. Daquela, conseguiron desprazar até a rexión entre o Meno e o [[Río Danubio|Danubio]] ([[Suabia]]). Despois, conseguen moverse, de novo, aos poucos cara ao oeste para instalárense definitivamente sobre territorio que comprende unha parte das actuais [[Vorarlberg]], [[Suíza]], [[Baden-Württemberg]] e [[Alsacia]]. A partir do 234, levaron a cabo varias incursións dentro do territorio do Imperio.
Durante o século IV, de xeito discontínuo, con Constantino continuaron loitando contra Roma, pero a partir do 354, cruzan de xeito continuado o Rin.<ref>Santos Yanguas (1976), p. 36</ref> Unha vez extinguido o Imperio, enfrontáronse aos [[francos]] que os derrotaron na [[batalla de Tolbiac]] e convértenos en tributarios, pasando parte deles ao servizo dos ostrogodos. Mesmo, no 553, rebeláronse na RetiaRecia, a zona que ocupaban, e devastaron Italia. posteriormente foron cristianizados e asimilados, en gran parte, por outras tribos xermánicas.
== Cronoloxía ==
|
