Illas Malvinas: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Edward_Gennys_Fanshawe,_Mount_William,_Falkland_Islands,_May_1849_(Portion_B).png|miniatura|Representación da paisaxe das Malvinas, en 1849; pintura do almirante Edward Fanshawe, da [[Mariña Real Británica]].]]

[[Ficheiro:Falkland-Islands-Company.JPG|miniatura|Predio histórico da "[[Falkland Islands Company]]" en Stanley.]]

Buenos Aires tentou manter influencia sobre o asentamento a través da instalación dunha gornición, mais un motín en 1832 foi seguido no ano seguinte pola chegada de forzas británicas que reafirmaron o dominio do [[Reino Unido]].{{sfn|Graham-Yooll|2002|p = 50}} A [[Confederación Arxentina]] (entón liderada polo gobernador de Buenos Aires, [[Juan Manuel de Rosas]]) protestou contra as accións británicas{{sfn|Reginald|Elliot|1983|pp = 25–26}}<ref>Como discutido por Roberto Laver, non só Rosas rompeu relacións con Gran Bretaña por mor da natureza "esencial" do "apoio económico británico", como tamén ofreceu as Malvinas "como unha moeda de cambio ... en troques do cancelamento da débeda da Arxentina de millóns de libras co banco británico ''[[Baring Brothers]]''".</ref>{{sfn|Laver|2001|pp=122–123}}<ref>En 1850, o goberno de Rosas ratificou o [[Tratado Arana–Southern]], o que colocou "un fin ás diferenzas e restabeleceu relacións perfectas de amizade existentes" entre o Reino Unido e a Arxentina.</ref>{{sfn|Hertslet|1851|p=105}} e os gobernos arxentinos continuaron dende entón a rexistrar protestas oficiais contra o Reino Unido.{{sfn|Gustafson|1988|pp = 34–35}}<ref>A Arxentina protestou en 1841, 1849, 1884, 1888, 1908, 1927 e 1933, e fai protestas anuais nas [[Nacións Unidas]] dende 1946.</ref>{{sfn|Gustafson|1988|p=34}} As tropas británicas partiron despois de completar a súa misión, deixando a área como "unha especie de terra de ninguén".{{sfn|Graham-Yooll|2002|pp=51–52}} O vice de Vernet, o escocés [[Matthew Brisbane]], volveu ás illas aquel ano para restaurar o asentamento, mais os seus esforzos remataron despois que, en medio de tumultos en Port Louis, o gaucho [[Antonio Rivero]] incitou un grupo de "descontentos" a asasinar a Brisbane e os líderes do asentamento; os sobreviventes escondéronse nunha caverna nunha illa preto de alí até que os británicos volveron e restauraron a orde.{{sfn|Graham-Yooll|2002|pp=51–52}} En 1840, as Malvinas convertéronse nunha colonia da coroa e colonos [[pobo escocés|escoceses]] posteriormente estabeleceron unha comunidade pastoral oficial.{{sfn|Aldrich|Connell|1998|p = 201}} Catro anos máis tarde, case todos foron realoxados en Port Jackson, considerado un lugar mellor para a sede do goberno, en canto o comerciante [[Samuel Lafone]] comezou unha iniciativa para incentivar a colonización británica.<ref>{{harvnb|Bernhardson|2011|loc = Stanley and Vicinity: History}}</ref><ref>{{harvnb|Reginald|Elliot|1983|pp = 9, 27}}.</ref>

 

 

== Véxase tamén ==

{{Commonscat}}

=== Bibliografía ===