Comarcas da Comunidade Valenciana: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Banjo (conversa | contribucións)
m {{links internos}}
4bot (conversa | contribucións)
m grado_grao
Liña 21:
O Estatuto de Autonomía valenciano contempla a creación dunha Lei de Comarcalización, polo que a Generalitat, nun principio, encarga un estudo a unha comisión formada por expertos xeógrafos e economistas, do que se fixeron varias propostas para o que sería a primeira proposta comarcal oficial. Con todo, esas propostas non atopan a suficiente vontade política dos gobernos autonómicos que se suceden a partir de 1987, con [[Joan Lerma]] de presidente, e a día de hoxe a lei de comarcalización segue pendente.
 
Como proba diso, no decreto nº. 170 de 28 de outubro de 1985, a Generalitat pide un informe á Consellería de Administración Pública para unha eventual "creación de demarcacións funcionais con incidencia no territorio da Comunidade Valenciana". Ese informe publicaríase dous anos máis tarde, en 1987, e establécense unhas Demarcacións Territoriais Homologadas (DTH) de tres rangos, sen utilizar en ningún caso a denominación de "comarca" nin de "*gobernación", as DTH de primeiro gradograo coinciden en gran medida coas comarcas resultantes de Adoitar, con engadidos da proposta de V.M. Rosselló, sobre todo para a provincia de Alacante, mentres que as de segundo rango coincide en gran medida co concepto de "gobernación" de Rosselló, agrupando as DTH de primeiro gradograo. As DTH de terceiro gradograo coinciden coas delimitacións provinciais.
 
Con todo, malia a publicación da proposta de demarcacións (a primeira oficial), desde a Generalitat aínda non se aprobou unha lei de comarcalización, polo que a consecuencia práctica desas demarcacións, de momento, limitouse como referencia para a descentralización administrativa dos diferentes servizos da Generalitat, como a educación, a sanidade, ou a agricultura. Non existe aínda, xa que logo, a "incidencia territorial" prevista, é dicir, o establecemento de órganos políticos ou administrativos de nivel comarcal, como sucede en Cataluña cos Consells Comarcals, senón que as competencias compartidas entre diversos concellos artéllanse mediante unha mancomunidade, podéndose superar as delimitacións comarcais actuais aínda que non as provinciais.