Antitoxina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 7:
As [[antitoxina diftérica|antitoxinas contra a difteria]] e contra a [[toxina tetánica]] foron producidas por [[Emil Adolf von Behring]] e os seus colegas desde 1890 en adiante. O uso da antitoxina diftérica para o tratamento da difteria foi considerado pola revista ''[[The Lancet]]'' como "o avance máis importante do Século [XIX] no tratamento médico de enfermidades infecciosas agudas".<ref>{{cite journal|last=(Report)|title=Report of the Lancet special commission on the relative strengths of diphtheria antitoxic antiserums|journal=Lancet|year=1896|volume=148|issue=3803|pages=182–95|doi=10.1016/s0140-6736(01)72399-9|pmc=5050965}}</ref><ref>{{cite journal|last=Dolman|first=C.E.|title=Landmarks and pioneers in the control of diphtheria|journal=Can. J. Public Health|year=1973|volume=64|issue=4|pages=317–36|pmid=4581249}}</ref>
En 1888, Behring foi enviado a Berlin para facer un breve servizo na Academia de Medicina Militar. En 1889, uniuse ao Instituto da Hixiene da [[Universidade de Berlin]], que entón dirixía [[Robert Koch]]. Entre 1889 e 1895, Behring desenvolveu as súas ideas pioneiras sobre a [[terapia sérica]] e a súa teoría das
Antes, en 1887, en Bonn, Behring descubrira que o soro de ratas brancas inmunes ao [[tétano]] contiña unha substancia que neutralizaba o bacilo do ántrax. Considerou que era a acausa da “resistencia”. <ref name=":0" />
| |||