Edmundo Lorenzo Santiago: Diferenzas entre revisións

Traballou no estaleiro ferrolán, e con dezaoito anos entrou en ''[[El Correo Gallego]]'' e a imprenta Moliné onde aprendeu o oficio de tipógrafo. Ingresou na [[Partido Socialista Obrero Español|Agrupación Socialista]] de Ferrol en 1909 e dirixiu ''[[El Obrero (1910)|El Obrero]]''. Foi elixido concelleiro de Ferrol polo PSOE nas eleccións municipais do 12 de abril de 1931 e deputado pola [[provincia da Coruña]] nas [[Eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 en Galicia|eleccións a Cortes Constituíntes de 1931]] e nas [[Eleccións a Cortes de 1936 en Galicia|eleccións xerais de 1936]]. Cando estalou o [[golpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] instalouse en [[Barcelona]] onde colaborou con [[Pedro Longueira Patiño]] na fundación de ''[[El Socialista Gallego]]'', órgano da [[Agrupación Socialista de Refugiados Gallegos]]. Foi conselleiro do Ministerio de Industria e Comercio na Sociedad Española de Construcción Naval e na Eléctrica Madrileña e vocal do Tribunal de Responsabilidades Civiles. Ao rematar a [[Guerra Civil Española|Guerra Civil]] exiliouse en [[México]], a onde chegou a bordo do Ipanema en xullo de 1939. En [[1942]] fundou con [[Marcial Fernández Vázquez]] a Agrupación Socialista Gallega. Na sesión das Cortes RespublicanasRepublicanas no exilio celebradas en 1945 no Palacio Municipal da Praza do Zócalo en México rompeu a disciplina de voto para apoiar a constitución da Comisión de Estatutos (destinada a ditaminar o Estatuto de Autonomía de Galicia), declarándose galego antes que número dun partido<ref>{{cita libro |apelido=Paz-Andrade |nome=Valentín |ligazón-autor=Valentín_Paz-Andrade |título=Castelao na luz e na sombra |url=https://gl.wikipedia.org/wiki/Castelao_na_luz_e_na_sombra |idioma=Galego |ano=2012|editorial= Galaxia|isbn= 9788498654349|capítulo=XXVI}}</ref>. Foi expulsado do PSOE en [[1946]]. Integrouse no [[Consello de Galiza]]. No XXXVII Congreso Federal do PSOE foi readmitido na disciplina do partido con todos os efectos xunto con 36 militantes máis, encabezados por [[Juan Negrín]].<ref>[http://mesabemal.blogia.com/temas/37-congreso-psoe.php El compañero Negrín]: os militantes readmitidos foron [[Juan Negrín López]], [[Julio Álvarez del Vayo]], [[Ramón Lamoneda Fernández]], [[Ramón González Peña]], [[Jerónimo Bujeda]], [[Juan Simeón Vidarte]], [[Julia Álvarez Resano]], [[Matilde de la Torre]], Edmundo Lorenzo, Antonio Pasagali, [[Ángel Galarza]], Vicente Ruiz Sarmiento, Mariano Moreno Mateo, [[Miguel Amilibia]], Nicolás Jiménez Molina, [[Veneranda García Manzano]], Adrián García, Leandro Pizarro, José Rodríguez Vega, Antonio Huerta, Gabriel Morón, Vidal Rebora, Suárez Guillen, Carlos Abad, José Moreno Remacha, César Rodríguez González, [[Amaro del Rosal]], Modesto Moyro, Juan Bautista Alvarado, Saturnino Gimeno, Matilde Cantos, [[Max Aub]], Juan Pablo García, Jesús Ibáñez, Jesús Vallina y Felipe García.</ref><ref>[http://www.elpais.com/articulo/opinion/Negrin/35/viejos/militantes/socialistas/elpepiopi/20080708elpepiopi_11/Tes "Negrín y 35 viejos militantes socialistas"], por [[Ángel Viñas]], ''[[El País]]'', 8 de xullo de 2008.</ref>