Amable Veiga: Diferenzas entre revisións

'''Amable Veiga Arias''', nado en [[Triacastela]] o [[17 de abril]] de [[1929]] e falecido en [[San Pedro de Benquerencia, Barreiros|San Pedro de Benquerencia]], ([[Barreiros]],) o [[22 de abril]] de 1994, foi un lingüista [[Galicia|galego]] especializado en estudos clásicos e [[fonoloxía]]. Os seus estudos sobre esta rama foron pioneiros na lingüística galega.

Fixo os seus estudos de bacharelato naen capital provincial,[[Lugo]] e rematados estes, licenciouse en [[Filoloxía Clásica]] pola [[Universidade Central]] de [[Madrid]], presentando a súa tesiña de licenciatura ''"El estilo indirecto en el libro IV de Tito Livio"'' en [[1957]].

Nos anos seguintes foi profesor de [[latín]] en bacharelato, catedrático da mesma materia e director no Instituto Masculino de [[Lugo]] (actualmente I.E.S.[[IES ''Lucus Augusti'')]] desde o ano [[1962]]. Tres anos despois comezou a publicar na revista "''[[Grial (revista)|Grial]]"'' os resultados das súas investigacións sistemáticas sobre [[fonoloxía]] da lingua galega, traballos que foron recollidos en libro en [[1976]].

En 1980 leu a súa tese de doutoramento (''Algunas calas en los orígenes del gallego'') na [[Universidade de Santiago de Compostela]], dirixida polo profesor [[Manuel Díaz y Díaz]], e cualificada con ''sobresaliente cum laude'', en que trataba sobre fenómenos seleccionados de fonética primitiva no galego altomedieval, estudo de grande importancia para fixar a [[fonética histórica]] do galego (caída de -N-/n/ e -L-/l/ intervocálicos, formación de [[ditongo]]s, tratamento evolutivo de consoantes xeminadas etc.) que realizou a partir da documentación medieval publicada entón dispoñíbel (e que era sen dúbida escasa con relación á actualidade; baste indicar que non puido case utilizar a rica documentación do [[mosteiro de Sobrado]] dos Monxes, que pouco despois daría a luz [[José María Ramos Loscertales]]).