Revisión como estaba o 28 de xullo de 2019 ás 19:47 editar Lameiro (conversa \| contribucións) 61.491 edicións *existenza -> existencia ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 21 de outubro de 2019 ás 16:42 editar desfacer Xanetas (conversa \| contribucións) 38.198 edicións Ligazón interna Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 25: === Masacres de Cilicia ou de Adana === [[Ficheiro:Adanamass.PNG\|miniatura\|Un pobo de Armenia saqueado e derruído despois dos masacres de Adana, no ano 1909]] Unha década despois, entre o 14 e o [[27 de abril]] de [[1909]] tivo lugar unha segunda onda de matanzas, coñecidas como "''masacres de Cilicia''" ou "''masacres de Adana''", e que coincidiron coa [[contrarrevolución]] dos partidarios do sultán [[Abdul Hamid II]] que fora forzado a restaurar a constitución otomá como resultado da revolución dos [[Mozos Turcos]] en [[1908]]. Nestas matanzas calcúlase que morreron uns 30.000 armenios, aínda que non hai, con todo, acordo canto ás cifras. Foron un preludio do Xenocidio armenio e se perpetraron en zonas rurais cilicianas e en distintas vilas: [[Adana]], Hadjin, Sis, Zeïtoun, Alep, Dört Yol<ref>Akcam. ''A Shameful Act'' páx 69.</ref>. Liña 112: === A misión dos EEUU no Imperio Otomán === [[Ficheiro:They Shall Not Perish.png\|210px\|miniatura\|Os [[Estados Unidos de América\|Estados Unidos]] contribuíron axudando ós armenios durante o Xenocidio armenio. Móstrase aquí un cartel do ''American Committee for Relief in the Near East'' que di que eles (os armenios) "non morrerán"]][[Ficheiro:~~NY_Times_Armenian_genocide~~NY Times Armenian genocide.jpg\|210px\|miniatura\|Artigo do [[New York Times]] datado do 15 de decembro de 1915 aclarando que preto dun millón de armenios foron deliberadamente expostos á morte polo Imperio Otomán]][[Ficheiro:World War I- Near East Relief Workers - memory.loc.gov.png\|210px\|miniatura\|Traballadores da ''American Committee for Relief in the Near East'' en [[Sivas]]]] A través do [[Imperio Otomán]], os [[Estados Unidos de América\|Estados Unidos]] estableceran consulados en [[Adrianópole]], [[Karput]], [[Samsun]], [[Esmirna]], [[Trebisonda]], [[Van, Turquía\|Van]], así como un na cidade siria de [[Alepo]]. A misión do departamento de estado foi dirixida nese entón polo embaixador [[Henry Morgenthau]] en Constantinopla. Os Estados Unidos foron oficialmente neutrais na guerra até que entraron do bando dos aliados en [[1917]]. Mentres as ordes das deportacións e dos masacres eran decretadas, moitos funcionarios consulares divulgaron ó embaixador o que eles testemuñaban. Unha documentación chegou en [[setembro]] de [[1915]] polo cónsul americano en [[Karput]], Leslie A. Davis que describía o seu descubrimento dos corpos de case 10.000 armenios tirados en varios barrancos preto do lago Göeljuk, despois referida como a "provincia do matanza"<ref>Balakian. ''Burning Tigris'', pp. 244–245, 314</ref> Liña 183: === A posición das autoridades turcas === [[Ficheiro:~~John_Bull_Hated_to_Drop_His_Bundle~~John Bull Hated to Drop His Bundle.jpg\|miniatura\|Esta viñeta mostra a situación dos armenios e a responsabilidade do [[Reino Unido]] daquela]] Turquía non acepta que as mortes acaecidas en [[1915]] fosen o resultado dun plan organizado polo estado para eliminar á poboación armenia baixo a súa soberanía. Turquía defende unha postura que se basea en que o [[Imperio Otomán]] loitou contra a sublevación no seu territorio soberano da milicia armenia, apoiada esta polo goberno ruso. Existe así mesmo un desacordo en canto ó número de mortes. O goberno turco indica, que segundo estudos demográficos da época, eran menos de 1.5 millóns os armenios que vivían no Imperio Otomán, insinuando pois que as cifras publicadas relativas á morte de millón de armenios poden ser esaxeradas. Medios oficiais turcos cren que o número de vítimas pode situarse nun rango de cifras situado entre as 200.000 e as 600.000, menores que o número dos musulmáns que faleceron entre [[1912]]-[[1922]].

Xenocidio armenio: Diferenzas entre revisións