Juan Carlos Mestre: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
arranxos
Xoio (conversa | contribucións)
ampliación
Liña 15:
'''Juan Carlos Mestre''', nado en [[Vilafranca do Bierzo]] o [[15 de abril]] de [[1957]]), é un [[poeta]], [[Ensaio (literatura)|ensaísta]], [[Gravado|gravador]] e [[pintor]] [[España|español]].
 
Premio Castilla y León de las Letras en 2017 ao conxunto da súa obra,<ref name =LV28mr18>{{Cita web|url=http://www.lavanguardia.com/vida/20180328/442008470086/el-leones-juan-carlos-mestre-premio-castilla-y-leon-de-las-letras-2017.html|editorial=''[[La Vanguardia]]''|data=28 de marzo de 2018|dataacceso=15 de outubro de 2092019|título=Juan Carlos Mestre, Premio Castilla y León de las Letras 2017}}</ref><ref name =NC28mr18>{{Cita web|url=http://www.elnortedecastilla.es/culturas/libros/juan-carlos-mestre-20180328152933-nt.html|editorial=''[[El Norte de Castilla]]''|data=28 de marzo de 2018|dataacceso=15 de outubro de 20182019|título=Juan Carlos Mestre, premio Castilla y León de las Letras, se lo dedica a «los olvidados en las cunetas»}}</ref> tamén posúe outros importantes premios, como o [[Premio Nacional de Poesía (España)|Nacional de Poesía]] (2009) pola su obra ''La casa roja''.<ref>{{cita web |url = http://www.elpais.com/articulo/cultura/Juan/Carlos/Mestre/logra/Premio/Nacional/Poesia/elpepucul/20091001elpepucul_3/Tes |título = Juan Carlos Mestre logra el Premio Nacional de Poesía |dataacceso = 15 de ouctubrooutubro de 2019 |data = 1 de octubreoutubro de 2009 |editorial =''[[El País]]''}}.</ref>
 
== Traxectoria ==
Liña 35:
 
== Un salto cara a adiante: primeiro poemario en galego ==
[[Ficheiro:Mestre haciendo dedicatoria.jpg|miniatura|200px|Mestre pintando haunha das súas típicas dedicatorias.]]
 
Juan Carlos Mestre vén de dar un salto cara a adiante na súa traxectoria liateraria coa presentación do seu primeiro poemario en [[lingua galega|galego]] —a lingua da súa infancia— ''200 gramos de patacas tristes'', o pasado [[12 de outubro]] deste ano de [[2019]]. A presentación fíxose na súa vila natal, acto que serviu, tamén, de homenxe a este autor, pero, así mesmo, de reivindación do [[O Bierzo|galego do Bierzo]].<ref name=VG/>
[[Ficheiro:Mestre haciendo dedicatoria.jpg|miniatura|Mestre pintando ha das súas típicas dedicatorias.]]
 
No acto, o presidente da [[Fundación Rosalía de Castro]], [[Anxo Angueira]], cualificou o paso dado por Mestre como «un feito marabilloso e impagable, que nos dá esperanza», mentres que o [[editor]] do libro, [[Miguel Anxo Fernán Vello]], sinalou que esta obra en galego do poeta berciano é como «unha continuación dos autores históricos do Bierzo, como [[Martín Sarmiento|Sarmiento]], [[Antonio Fernández Morales|Fernández Morales]] ou [[Ramón González-Alegre|González-Alegre]]», para asegurar que este texto «está destinado a conquistar o futuro; trátase dunha nave que busca nio tempo para entrar na república das letras galegas». Tamén interveu [[Héctor Silveiro]], [[filólogo]] e [[RAG|membro correspodente da RAG]] no Bierzo, que puxo en valor e contexto o que supón que Mestre escriba en galego: «pedinlle dous poemas e mandoume un libro», dixo para destaxar que ese día foi «un día histórico para o galego no Bierzo, pola loita pola dignidade do galego nesta terra»; esta obra, continou, «será unha referencia e un revulsivo para a literatura galega». Pola sía parte, [[Xosé Luís Méndez Ferrín]] —a través dun vídeo— afirmou a importancia de que unha figura como Mestre «ofrecese unha lealdade lingüística ao Bierzo» ademais de emparentar a súa prosa poética con autores como [[Castelao]] ou [[Rafael Dieste|Dieste]].<ref name=VG/>
 
Finalmente, Mestre recordou que os seus inicios poéticos fixéraos no idioma galego, e que o primeiro premio que gañara, de mozo, foi no [[Barco de Valdeorras]], confesando que «un libro que aínda hoxe segue comigo e que foi a salvación da miña vida foi ''[[Cantares gallegos]]'' de Rosalía».<ref name=VG/>
 
== Premios ==
Liña 49 ⟶ 54:
 
== Poética ==
ConEn palabras do autor:
{{Cita|''Solo hai un acto, escribiu [[André Malraux|Malraux]], sobre o que non prevalecen nin a neglixencia das constelacións nin o murmurio eterno dos ríos: é o acto mediante o cal o home arranca algo á morte. O difícil talvez resida en poder vivir até as súas últimas consecuencias a vida do poema, escribilo vén despois, anotar o inexpresábel de aquela conxura contra o tempo, facer materia de memoria a experiencia de vida do que vive tal como lle gustaría ser recordado. A vida, escribiu meu amigo Jorge Riechmann, carece de sentido sen resistencia ao mal. Muoitas veces pregunteime que outro sentido podería ter hoxe a poesía que non fose a fundación dun acto, xa novo ou reiterado, de conciencia, palabras sen dono na república dos borrados, de aqueles que conscientemente renunciaron a exercer todo dereito que implique algunha forma de autoridade artística sobre os demais. Nesa escuridade resisto, desa voz sen boca aliméntome. Sinto voces, iso é todo''.|''Las afinidades electivas'', Juan Carlos Mestre.<ref>[http://lasafinidadeselectivas.blogspot.com/2006/11/juan-carlos-mestre.html Las afinidades electivas].</ref>}}
 
{{Cita|''"200 gramos de patacas tristes" non é unha evocación dunha infancia marabillosa —eran tempos escuros, de medo, miserentos— [...] pero si do mundo que mantivo a lingua escondida no noso corazón. Ningunha lingua deixa de existir mentres haxa unha persoa que a fala, e se morre pérdese unha marabillosa parte do mundo. [...] Hoxe se cultos implica tamén falar galego, por dignidade e respecto, e ademais é unh maneira de estar riseiros no mundo''.|Juan Carlos Mestre, en Suso Varela (15 de outubro de 2019): ''[[La Voz de Galicia]].<ref name=VG>{{cita novas|autor=Suso Varela|título=Hoxe ser cultos implica tamén falafalar galego, por dignidade e respecto|data=15 de outubro de 2019|xornal=[[La Voz de Galicia]]|dataacceso=15 de outubro de 2019}}.</ref>}}
 
== Poemarios ==