Costa da Morte: Diferenzas entre revisións

Artigos en xornais do [[século XIX|século {{Versaleta|xix}}]] recollen os primeiros usos escritos de ''costa da morte''. Algúns autores consideran que eses son os primeiros usos dese nome para esta costa.<ref name="lema">{{cita libro|título=A Terra de Soneira no corazón da Costa da Morte|nome1=Xosé Mª|apelidos1=Lema Suárez|nome2=Evaristo|apelidos2=Domínguez Rial|nome3=Xan|apelidos3=Fernández Carrera|nome4=Roberto|apelidos4=Mouzo Lavandeira|nome5=Xosé Mª|apelidos5=Rei Lema|editorial=Xerais|data=2010|isbn=978-84-9914-163-3|ligazón-autor1= Xosé María Lema Suárez|páxina=11}}</ref><ref name="sanches_2013" /> Noutros casos, retrotráese a unha obra en inglés de 1905<ref>https://www.quepasanacosta.gal/articulo/cultura/cando-naceu-o-nome-da-costa-da-morte/20110318090042067375.html</ref>. A literatura do [[século XIX|século {{Versaleta|xix}}]] evocou os naufraxios en [[cabo Vilán]] e [[Fisterra]]: [[Rosalía de Castro]] relatou como ''"numerosas embarcacións foron alí sempre xoguete das ondas irritadas"'' e que ''"como lixeiras plumas desapareceron nun instante da superficie das augas"''.<ref>Rosalía de Castro. ''[[La Hija del Mar]]''. 1859. páx.</ref> Sobre do cabo Vilán, [[Eduardo Pondal]] dixo, versando, que este ''"Cumpre se cadra unha fatal condena... Testigo de naufraxios e combates"'' en referencia a naufraxios na costa das décadas finais do século.<ref>Eduardo Pondal, [[Rumores de los pinos]]. Poesías, Santiago, 1877, páx. 25-26.</ref> Un artigo de [[1905]], ilustrando o número de naufraxios e incidencias de navegación, anotou nun mapa todo o litoral desde [[Vigo]] a [[Ferrol]] como ''"Costa de la Muerte"''.<ref name="cisneros">“Naufragio del Cardenal Cisneros”, Vida Marítima, 10/11/1905, páx 12.</ref> Nesas décadas o goberno formulou plans para resolver un segundo ciclo de alto número de traxedias marítimas neste litoral e chamoulle á costa noroeste galega ''"costa brava ou da morte"'' no proxecto lexislativo.<ref name="sanches_2013" /><ref>Proyecto de la reforma del Plan General de Balizamiento de las costas y puertos de España. Costa del Noroeste. Año 1904. Citado en Sánchez García, Faros de Galicia, páx 143.</ref> Nesas datas, en [[1905]], [[Emilia Pardo Bazán]] usou o mesmo termo mencionando os ''"traidores [[cantil|cantís]]"'' e a ''"garra do monstro estendida para agarrar con forza as ondas"''.<ref>Emilia Pardo Bazán, “La vida contemporánea”, LIA, no 1247, 20/11/1905, páx. 746.</ref> En [[1920]] nun artigo da revista coruñesa ''El Orzán'' describiuse unha travesía preto da illa de Sálvora e dicía que a ''"costa da morte"'' estaba ''"saturada de prestixio literario coa súa lenda de traxedias"''.<ref name="santibanhez">Conde de Santibáñez del Río, “La Costa de la Muerte (impresiones de viaje)”, El Orzán, 07/09/1920, páx. 1.</ref>