Marie Curie: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
retiro info tomada de Wikidata |
m →Morte, e ingreso no Panteón de París: arranxiño |
||
Liña 111:
Só uns meses máis tarde da súa última visita a [[Polonia]], na primavera de [[1934]], Curie, logo de quedar cega, morreu, o [[4 de xullo]] de 1934, na Clínica Sancellemoz, preto de [[Passy, Alta Savoia|Passy]] ([[Alta Savoia]], [[Francia]]), por mor dunha [[anemia aplástica]], probablemente debida ás radiacións ás que estivo exposta nos seus traballos, e cuxos nocivos efectos eran aínda descoñecidos. Foi enterrada xunto ao seu marido no cemiterio de [[Sceaux, Altos do Sena|Sceaux]], poucos quilómetros ao sur de París.
Sesenta anos despois, o [[21 de abril]] de [[1995]], os seus restos foron trasladados, xunto cos de Pierre, o [[Panteón de París]].<ref>{{Cita web |url= http://legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000000552554 |título=Decreto de 8 de marzo de 1995, autorizando el traslado |lingua=fr |dataacceso=19 de setembro do 2015}}.</ref> No discurso pronunciado na cerimonia solemne de ingreso, o día anterior,<ref>{{Cita web|url =https://www.universalis.fr/evenement/20-avril-1995-transfert-des-cendres-de-pierre-et-marie-curie-au-pantheon/|título = Discours du transfert des cendres de Pierre et Marie Curie au Panthéon |lingua= fr |dataacceso =23 de maio de 2018}}</ref> o entón Presidente da República, [[François Mitterrand]], dirixíndose especialmente aos seus netos e bisnietos, destacou que Marie, que fora a primeira muller francesa en ser doutora en Ciencias, en ser profesora na Sorbona, e tamén en recibir un [[Premios Nobel|Premio Nobel]], o era novamente ao repousar no famoso Panteón de París polos seus propios méritos (no que segue sendo a única ao día de hoxe<ref>A primeira foi Sophie Berthelot, en 1907, pero só pola súa condición de esposa do soado químico. Existen hoxe en día numerosas reivindicacións sobre o dereito a estar alí doutras notables mulleres francesas, ''vid.'' [[:m:w:fr:Panthéon (Paris)#Femmes au Panth.C3.A9on|Femmes au Panthéon]].</ref>).
A súa filla máis vella, [[Irène Joliot-Curie]] (1897–1956), tamén obtivo o [[Premio Nobel de Química]], en [[1935]], un ano logo da morte da súa nai, polo seu descubrimento da radioactividade artificial. A segunda e lonxeva filla do matrimonio, ([[Ève Curie|Ève]], 1904-2007), xornalista, pianista e activista pola infancia, foi o único membro da familia que non se dedicou á ciencia. Escribiu unha biografía da súa nai, ''Madame Curie'', que se publicou simultaneamente en Francia, Inglaterra, Italia, España, Estados Unidos e outros países en 1937, e foi un [[best-séller]], aínda que nos últimos anos se lle criticou por edulcorala, omitindo detalles importantes como a relación de Marie, xa viúva, cun antigo alumno do seu marido, o casado [[Paul Langevin]], ou os moitos problemas e insultos que Marie tivo que soportar por parte dalgúns importantes círculos científicos franceses, e de certa prensa sensacionalista.
| |||