Sealand: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 87:
Roughs Tower foi ocupada en febreiro e agosto de 1965 por Jack Moore ea súa filla Jane, ocupandoa en nome da estación de radio pirata [[Wonderful Radio London]].
 
O 2 de setembro de 1967, o forte foi ocupado polo maior [[Paddy Roy Bates]], un ciudadan británico e locutor de radio pirata que expulsou a un grupo competidor de radio pirata.<ref name="Micronations">{{Cita libro |title=Micronations |first1=John |last1=Ryan |first2=George |last2=Dunford |first3=Simon |last3=Sellars |publisher=Lonely Planet |year=2006 |isbn=1-74104-730-7 |page=9}}</ref> Bates pretendía transmitir a súa estación de radio pirata, chamada Radio Essex, desde a plataforma.<ref name="Gould1966">{{Cita novas |last=Gould |first=Jack |date=25 de marzo de 1966 |title=Radio: British Commercial Broadcasters Are at Sea; Illegal Programs Are Beamed From Ships |work=The New York Times |access-date=19 de decembro de 2015 |url=https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9E06E6DC1E39E735A75756C2A9659C946791D6CF |subscription=yes |archive-url=https://web.archive.org/web/20151222170906/http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9E06E6DC1E39E735A75756C2A9659C946791D6CF |archive-date=22 de decembro de 2015 |dead-url=no |df=dmy-all }}</ref> Malia ter o equipo necesario, nunca comezou a transmitir.<ref name="Essex">Edwards, Chris; Parkes, James (19 outubro 2000). [http://www.offshoreechos.com/forts/radio_essex.htm "Radio Essex" and "Britains Better Music Station"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140917092141/http://www.offshoreechos.com/forts/radio_essex.htm |date=17 de setembro de 2014 }}. Off Shore Echoes. RetrievedConsultado o 11 de maio de 2011</ref> Bates declarou a independencia de Roughs Tower e chamouno Principado de Sealand.<ref name="Essex"/>.<ref name="Micronations"/>
 
En 1968, os operarios británicos entraron no que Bates afirmaba ser as súas [[augas territoriais]] para atender unha boia de navegación preto da plataforma. Michael Bates (fillo de Paddy Roy Bates) intentou asustar aos traballadores facendo disparos de advertencia desde o ex-forte. Como Bates era un súbdito británico nesa época, foi citadopor un tribunal en Inglaterra por acusacións de tenecia de armas de fogo tralo incidente.<ref>{{Cita novas |title=Welcome to Sealand. Now Bugger Off |url=https://www.wired.com/wired/archive/8.07/haven.html |publisher=Wired News |date=xullo 2000 |accessdate=11 de novembro de 2007 |archive-url=https://web.archive.org/web/20080430153926/http://www.wired.com/wired/archive/8.07/haven.html |archive-date=30 de abril de 2008 |dead-url=no |df=dmy-all }}</ref> Pero como o tribunal decidiu que a plataforma (que Bates agora chamaba "Sealand") estaba fóra dos límites territoriais británicos, estando fóra das 3 millas náuticas do límite das augas territoriais do país, o caso non procedía.<ref>''Regina v. Paddy Roy Bates and Michael Roy Bates'', The Shire Hall, Chelmsford, 25 de outubro de 1968. {{Cita web |url=http://www.seanhastings.com/havenco/sealand/judgement.html |title=Regina v. Paddy Roy Bates and Michael Roy Bates |publisher=The Shire Hall, Chelmsford |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070302111533/http://www.seanhastings.com/havenco/sealand/judgement.html |archivedate=02 de marzo de 2007 |accessdate=29 de maio de 2015 |urlmorta=si }}</ref>
Liña 95:
==== Ataque en 1978 e Goberno rebelde de Sealand ====
 
En agosto de 1978, Alexander Achenbach, que se proclama a se mesmo como o primeiro ministro de Sealand, contratou a varios mercenarios alemáns e holandeses para atacar Sealand mentres Bates ea súa esposa estaban en Inglaterra.<ref name=LP11>{{Cita libro |title=Micronations |first1=John |last1=Ryan |first2=George |last2=Dunford |first3=Simon |last3=Sellars |publisher=Lonely Planet |year=2006 |isbn=1-74104-730-7 |page=11}}</ref> Asaltaron a plataforma con [[lanchas rápidas]], [[Jet Ski]] e [[helicópteros]], e tomaron o fillo de Bates como refén. Michael conseguiu retomar Sealand e capturar a Achenbach e aos mercenarios usando armas ocultas na plataforma. Achenbach, un avogado alemán que posuía un pasaporte de Sealand, foi acusado de traizón contra Sealand<ref name="LP11"/> e foi retido a menos que pagase 75.000 marcos, (35.000 dólares ou 23.000 £).<ref>{{Cita novas |title=Attempt to free captive from private 'island' fails |date=5 de setembro de 1978 |page=3 |work=The Times}}</ref> Os gobernos dos Países Baixos, Austria e Alemaña solicitaron ao goberno británico a súa liberación, pero o Reino Unido desentendeuse do caso, citando a decisión xudicial de 1968.<ref name="sealandgov.org">{{cite web|url=http://www.sealandgov.org/about |title=History of Sealand |publisher=The Principality of Sealand |archive-url=https://web.archive.org/web/20151001184858/http://www.sealandgov.org/about |archive-date=1 Octoberde outubro de 2015 |dead-url=no |df= }}</ref> Alemaña enviou un diplomático da súa embaixada de Londres a Sealand para negociar a liberación de Achenbach. Roy Bates cedeu logo de varias semanas de negociacións e posteriormente afirmou que a visita do diplomático constituía un recoñecemento "de facto" de Sealand por parte de Alemaña.<ref name="LP11"/>
 
Logo da repatriación do primeiro, Achenbach e Gernot Pütz estableceron un goberno no exilio, ás veces coñecido como Sealand Rebel Government ou Sealandic Rebel Government, en Alemaña.<ref name="LP11"/> O sucesor nomeado por Achenbach, Johannes Seiger, continúa reclamando a través do seu sitio web que é a autoridade lexítima de Sealand.<ref>{{Cita web |url=http://principality-of-sealand.eu/welcome_e.html |title=Homepage of Sealandic Government in Exile |accessdate=13 de novembro de 2007 |publisher=Sealandic Government in Exile |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20070123192444/http://principality-of-sealand.eu/welcome_e.html |dataarquivo=23 de xaneiro de 2007 |urlmorta=si }}</ref>