Wikipedia

New wave of British heavy metal: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Banjo (conversa | contribucións)
110.001 edicións
Recuperando 16 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0
Liña 37:
O grupo [[Motörhead]] fundouse en 1975 trala unión de músicos xa experimentados.{{Sfn|Kilmister|Garza|2004|p=99}} O seu líder [[Lemmy Kilmister]] formara parte do grupo de [[space rock]] Hawkwind,{{Sfn|Kilmister|Garza|2004|pp=69–95}} [[Larry Wallis]] tocara en [[Pink Fairies]]{{Sfn|Kilmister|Garza|2004|p=98}} e [[Eddie Clarke]] fora membro de [[Curtis Knight|Curtis Knight Zeus]].<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/curtis-knight-mn0001473142/biography |title=Curtis Knight Biography |last=Erlewine |first=Stephen Thomas |publisher=AllMusic |accessdate=4 de maio de 2015}}</ref> A súas experiencias previas é un dos elementos que dividen a opinión dos críticos e afeccionados sobre se o grupo pertence ó movemento NWOBHM ou non.{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=94:00}}{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Tucker|2006|p=47}} Parte deles afirman que o grupo debería estar considerado coma unha inspiración para o movemento, mais non parte del xa que tiñan asinado contratos, realizado xiras e subido ás listas de éxitos antes de que calquera grupo do NWOBHM chegara a saír da escena local de clubs.{{sfn|Sexy Intellectual|2008|loc=94:00}}{{sfn|Macmillan|2012|p=19}}{{sfn|Tucker|2006|p=47}}<ref name="MotorheadCharts">{{Cita web |url=http://www.officialcharts.com/artist/17135/motorhead/ |title=Motorhead Official Charts |publisher=Official Charts Company |accessdate=17 de maio de 2015 }}</ref> Motörhead foi tamén o único grupo de heavy metal do período que gravou temas co DJ veterano da [[BBC]] radio [[John Peel]] para o seu programa ''Peel Sessions'',<ref>{{Cita web | url=http://www.bbc.co.uk/radio1/johnpeel/sessions/ | title=Keeping It Peel – Peel Sessions | publisher=[[BBC]] | accessdate=28 de abril de 2015}}</ref> e o primeiro grupo en acadar a posición número 1 das listas de álbums no Reino Unido co disco de directo ''[[No Sleep 'til Hammersmith]]'' en xuño de 1981.<ref name="MotorheadCharts"/> O propio Lemmy afirmou que "o NWOBHM&nbsp;... non nos fixo moito ben", xa que Motörhead "apareceu algo cedo de máis".{{Sfn|Kilmister|Garza|2004|p=150}}
 
Outros críticos ven a Motörhead como o primeiro expoñente significativo do movemento,<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/style/new-wave-of-british-heavy-metal-ma0000004491 |title=New Wave of British Heavy Metal |páxina-web=AllMusic |accessdate=18 de xullo de 2015}}</ref>{{sfn|Christe|2004|p=35}}<ref>{{cite AV media|ref=harv | first1=Sam | last1=Dunn | first2= Scot | last2=McFadyen | first3=Jessica Joy | last3=Wise | year = 2005 | title = Metal: A Headbanger's Journey | medium = Documental | location = Montreal | publisher = Seville Pictures| asin= B000EGEJIY|tempo=12:00}}</ref> e o primeiro grupo en levar a cabo por completo unha mestura entre o punk rock e o heavy metal.{{Sfn|Waksman|2009|pp=170–171}} A súa rápida música, a renuncia á virtuosidade técnica en favor do volume puro, e a súa actitude intransixente foi ben recibida tanto polos punks coma polos afeccionados ó heavy metal.{{Sfn|Waksman|2009|pp=170–171}} Motörhead realizou xiras co apoio de moitos grupos do NWOBHM,<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{cita web |title=The Dinosaur's Daughters |journal=[[Sounds (revista)|Sounds]] |date=1 de marzo de 1980 |first=Robbi |last=Millar |url=http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100727182218/http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |archivedate=27 de xullo de 2010 |data-acceso=07 de febreiro de 2017 |urlmorta=si }}</ref> ademais de compartir escenario co grupo de punk amigo de Lemmy [[The Damned]].{{Sfn|Kilmister|Garza|2004|pp=119–120}} O estilo musical de Motörhead tornouse moi popular durante a época do NWOBHM, facendo deles unha referencia fundamental para o nacente movemento e para músicos de varios [[subxéneros do heavy metal]] en décadas posteriores.{{sfn|Kilmister|Garza|2004|pp=181, 197, 211, 252}}{{sfn|McIver|2006|p=42}}
 
== Historia ==
Liña 86:
 
=== Rexurdimento ===
A popularidade de [[Internet]] a finais dos anos 1990 e comezos dos anos 2000 axudou os afeccionados e músicos do NWOBHM a reconectar e recuperar o seu entusiasmo compartido.{{Sfn|Macmillan|2012|pp=24–27}} O movemento experimentou un leve rexurdimento, destacando polo bo número de vendas de vellos [[disco de vinilo|vinilos]] e obxectos de colección e pola demanda de novas actuacións en directo.{{Sfn|Tucker|2006|pp=157–162, 167}} As afirmacións de aprecio ós grupos do NWOBHM por parte dos grupos de heavy metal dos anos 1990,{{sfn|Macmillan|2012|pp=22–23}}<ref>{{Cita web |url=http://www.metallica.com/index.asp?item=600988 |title=Kerrang! Iron Maiden Tribute Album |publisher=Metallica Official Website |date=25 de xuño de 2008 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080628091921/http://www.metallica.com/index.asp?item=600988 |archivedate=28 de xuño de 2008 |accessdate=30 de marzo de 2015 |urlmorta=si }}</ref> {{sfn|Tucker|2006|pp=169–172}} o éxito das [[banda tributo|bandas tributo]], as reedicións dos vellos álbums e a produción de novas compilacións atraeu a atención dos medios e foi un aliciente para a reunión de moitos dos grupos orixinais en varios festivais e xiras.{{Sfn|Tucker|2006|pp=163–169}} Segundo Macmillan e Eduardo Rivadavia de [[AllMusic]], probablemente o máis importante de tódolos álbums compilatorios foi ''[[New Wave of British Heavy Metal '79 Revisited]]'', compilado polo batería de [[Metallica]] [[Lars Ulrich]] e o ex-xornalista de ''Sounds'' e ''Kerrang!'' [[Geoff Barton]].{{sfn|Macmillan|2012|p=765}}{{sfn|Tucker|2006|pp=159}} Este álbum publicouse no ano 1990 en formato de [[disco compacto|CD]] dobre, abarcando tanto a grupos pouco coñecidos coma [[Hollow Ground]] coma os principais grupos da época.<ref name="RivadaviaS"/>
 
Unha nova publicación titulada ''[[Classic Rock (revista)|Classic Rock]]'', na que participou Barton xunto a varios outros escritores da primeira edición de ''[[Kerrang!]]'', avogou polo rexurdimento do NWOBHM centrando gran parte da súa atención ós grupos dos anos 1980.<ref>{{Cita web |url=http://www.brandrepublic.com/article/222477/future-hires-ex-kerrang-editor-classic-rock-overhaul |title=Future hires ex-Kerrang! editor in Classic Rock overhaul |work=Brand Republic |date=17 de setembro de 2004 |accessdate=26 de abril de 2016}}</ref> Dende comezos dos anos 2000 moitos dos grupos que se reuniron gravaron novos álbums e recuperaron os estilos orixinais que abandonaran na segunda metade dos anos 1980,<ref>{{Cita web |last=Freeman |first=Phil |title=Hell&nbsp;– Human Remains review |url=http://www.allmusic.com/album/human-remains-mw0002130702 |páxina-web=AllMusic |accessdate=10 de febreiro de 2012}}</ref><ref>{{Cita web |last=Rivadavia |first=Eduardo |title=Jaguar biography |url=http://www.allmusic.com/artist/jaguar-mn0000780748 |páxina-web=AllMusic |accessdate=10 de febreiro de 2012}}</ref> e a súa presenza nos festivais de heavy metal e no circuíto internacional de clubs de rock foi constante dende entón.<ref name="Mitchell2014"/>
Liña 97:
A finais dos anos 1970 os ''metalheads'' británicos uníronse nunha comunidade pechada de iguais que exaltaba o poder e celebraba a [[masculinidade]].{{sfn|Bayer|2009|pp=24–25, 145–146}}{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}} Segundo a análise de Deena Weinstein, a súa camaradería masculina e a ausencia xeral de mulleres nos seus grupos non deu lugar ó [[machismo]] e a [[misoxinia]].{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} No mesmo artigo escribiu que o heavy metal británico "non é racista, malia a uniformidade nos músicos brancos, e as súas letras non conteñen referencias raciais".{{Sfn|Bayer|2009|p=18}} Outra característica desta subcultura era a súa [[homofobia]] latente, menos violenta mais non moi diferente da disposición ''[[skinhead]]'' británica.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=105–106}} [[Robert Walser]] denominouna unha "afirmación colectiva de [[heterosexualidade]]",{{Sfn|Walser|1993|p=130}} e o sociólogo británico John Clarke considerouna "unha reacción contra a erosión dos estereotipos tradicionais de masculinidade dispoñibles".<ref>{{Cita libro| last1 = Duncombe | first1 =Stephen | last2 =Tremblay | first2 =Maxwell |title = White Riot: Punk Rock and the Politics of Race| publisher = Verso Books | date = 2011 | location = Londres | isbn = 978-1-84467-688-0|display-authors=etal|p=119}}</ref> Os ''headbangers'' amosaban pouco interese nos problemas políticos ou sociais, procurando na compañía mutua, no consumo de [[cervexa]] e na música os medios para escapar da súa dura realidade.{{Sfn|Weinstein|2000|p=135}} Por estes motivos foi habitual que recibisen acusacións de [[nihilismo]]{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}}{{sfn|Walser|1993|p=112}} ou [[escapismo]].{{sfn|Bayer|2009|p=37}}{{sfn|Bushell|Halfin|1984|p=24}}
 
En contraste cos [[punk]]s, os afeccionados ó heavy metal amaban o talento musical e idolatraban os guitarristas e vocalistas virtuosos,{{Sfn|Waksman|2009|pp=178, 219–220}} considerando as actuacións en directo como a realización completa do seu status.{{Sfn|Weinstein|2000|pp=217–218}} Os afeccionados eran moi leais á música, entre eles e ós grupos cos que compartían unha orixe común, dos que requirían coherencia cos seus valores, autenticidade e unha accesibilidade continua.{{sfn|Bayer|2009|pp=163–165}}{{sfn|Dunn|McFadyen|2011|loc=30:18}} Saírse deste código estrito significaba quedar marcado como "vendidos" ou "farsantes", quedando excluídos dalgunha forma da comunidade.{{Sfn|Weinstein|2000|p=137}} As letras do tema "Denim and Leather" de [[Saxon]] reflicten precisamente a condición dos ''metalheads'' británicos neses anos de grande entusiasmo.{{Sfn|Bayer|2009|p=19}} O acceso a este mundo dominado por homes para as músicas e afeccionadas femininas non era doado, e só as mulleres que se adaptaban ós códigos e estándares dos seus homólogos masculinos conseguían ser aceptadas,{{Sfn|Weinstein|2000|p=105}} coma sucedeu nos casos de [[Girlschool]]<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{cita publicación periódica |title=Back to Schooldays |journal=Sounds |date=9 de agosto de 1980 |first=Pete |last=Makowski |url=http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100727182218/http://nwobhm.info/nwobhm/index.php?option=com_content&task=view&id=351&Itemid=42 |archivedate=27 de xullo de 2010 |apelidos= |data= |revista= |data-acceso=07 de febreiro de 2017 |urlmorta=si }}</ref> e [[Rock Goddess]],{{Sfn|Macmillan|2012|pp=484–485}} os dous grupos completamente femininos máis notables desa época.{{sfn|Weinstein|2000|p=68}}<ref>{{Cita web|url=http://www.metalmaidens.com/rgoddess.htm |title=Back to the Past (15) : Rock Goddess |last=van Poorten |first=Toine |publisher=Metal Maidens |date=7 de abril de 2008 |accessdate=1 de marzo de 2016 }}</ref>
 
A música, filosofía e estilo de vida dos grupos de heavy metal e os seus afeccionados foron criticados en moitas ocasións por parte de críticos de [[esquerda (política)|esquerdas]] e a opinión pública conservadora,{{sfn|Weinstein|2000|pp=237–239}} que os describiron coma sen sentido, ridículos ata ó límite da autoparodia,{{Sfn|Moynihan|Søderlind|1998|pp=11–14}} e incluso perigosos para a xeración de mozos.{{sfn|Moynihan|Søderlind|1998|p=X}}{{sfn|Weinstein|2000|pp=237–239}} O documental de parodia de 1984 ''[[This Is Spinal Tap]]'' tratou moitas das idiosincrasias dos grupos británicos de heavy metal, amosando facetas cómicas dese mundo que os observadores externos xulgarían de absurdas,<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{Cita web |url=http://www.rottentomatoes.com/m/this_is_spinal_tap/ |title=This Is Spinal Tap |publisher=[[Rotten Tomatoes]] |accessdate=21 de abril de 2015}}</ref> malia que moitos músicos de heavy metal consideraron o contido do filme como "demasiado real".<ref name="Mitchell2014"/><ref>{{Cita web|url=http://europe.newsweek.com/spinal-tap-and-its-influence-77437?rm=eu |title="Spinal Tap" and Its Influence |last=Yabroff |first=Jennie |work=Newsweek |date=11 de abril de 2009 |accessdate=9 de xaneiro de 2016|rexistro=si}}</ref>
Liña 128:
O nacemento do speed metal a comezos dos anos 1980 foi crucial para a evolución do [[power metal]] na segunda metade da década,<ref name="AllMusicStaffI"/> exemplificado nos alemás [[Helloween]],<ref name="MarsicanoA"/> e nos estadounidenses [[Manowar]],<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/manowar-mn0000673208/biography |title=Manowar Biography |last=Monger |first=James Christopher |publisher=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> [[Savatage]]<ref name="HueyA"/> e [[Virgin Steele]].<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/virgin-steele-mn0000216455/biography |title=Virgin Steele Biography |last=Reesman |first=Bryan |páxina-web=AllMusic |accessdate=19 de xullo de 2015}}</ref> Dende os comezos do NWOBHM, grupos norteamericanos coma [[Anvil]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Riot]],{{Sfn|Christe|2004|p=44}} [[Twisted Sister]],{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Manowar,{{Sfn|Christe|2004|p=44}} Virgin Steele,<ref name="DeFeisA">{{Cita web |url= http://www.virgin-steele.com/bio.html |title=Virgin Steele Official Biography |accessdate=9 de maio de 2015 | first=David| last=DeFeis |páxina-web=virgin-steele.com}}</ref> [[The Rods]],<ref>{{cite magazine |title=Armed & Ready |journal=Kerrang! |date=1981 |last=Barton |first=Geoff | issue=3 |pages=12}}</ref><ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/the-rods-mn0000835269/biography |title=The Rods Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=3 de maio de 2015}}</ref> [[Hellion]],<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/hellion-mn0000675430/biography |title=Hellion Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=24 de xuño de 2015}}</ref> [[Cirith Ungol (grupo musical)|Cirith Ungol]]<ref>{{cite magazine |title=The Men from Ungol |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Miller |first=Paul |issue=4 |pages=18–19}}</ref> e [[Exciter]]<ref>{{cite magazine |title=Exciter |journal=[[Metal Forces]] |date=1983 |last=Hammonds |first=Steve |issue=1 |page=33 |url=https://www.scribd.com/doc/242575781/Metal-Forces-01-Autumn1983-pdf}}</ref> mantiveron un intercambio continuo co outro lado do [[mar Atlántico|Atlántico]], onde os ''metalheads'' británicos apreciaron a súa música.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Neste contexto de reciprocidade, Manowar e Virgin Steele asinaron nun primeiro momento co selo independente británico [[Music for Nations]],<ref name="DeFeisA"/><ref>{{cite magazine |title=Male Orientated Rock |journal=Kerrang! |date=28 de xullo de 1983 |last=Bonutto |first=Dante |issue=47 |url=http://www.gillyon.com/manowar_k47.htm |accessdate=1 de maio de 2016 |apelidos= |data= |revista= |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20160304110141/http://www.gillyon.com/manowar_k47.htm |dataarquivo=04 de marzo de 2016 |urlmorta=si }}</ref> mentres que Twisted Sister gravou os seus primeiros dous álbums en [[Londres]].{{Sfn|Christe|2004|p=50}} Pola súa banda, o son de grupos [[Xapón|xaponeses]] coma [[Earthshaker]], [[Loudness]], [[Anthem]] e outros tamén se viu influenciado polo NWOBHM, usando enxeñeiros de son británicos nos seus primeiros álbums,{{sfn|Christe|2004|p=44}}{{sfn|Macmillan|2012|p=22}}{{sfn|Tucker|2006|pp=129–154}} e o grupo xaponés [[Bow Wow]] chegou a trasladarse a [[Inglaterra]] para formar parte da escena musical do heavy metal británico.<ref>{{cite magazine |title=Warning from Tokyo |journal=Kerrang! |date=19 de maio de 1983 |last=Johnson |first=Howard |issue=42 |pages=24–26 }}</ref>
 
[[Alemaña]], [[Suecia]], [[Dinamarca]], [[Bélxica]], [[Países Baixos]], [[Francia]] e [[España]] tamén tiveron unha boa acollida dos grupos británicos e nestes países xurdiron grupos semellantes de forma case inmediata.{{Sfn|Macmillan|2012|p=22}} Grupos coma [[Accept]], [[Grave Digger]], [[Sinner]] e [[Warlock]] de Alemaña,{{sfn|Christe|2004|p=43}}<ref>{{Cita web |url=http://heavymetal.about.com/od/interviews/a/Grave-Digger-Interview.htm |title=Grave Digger Interview |last=Norton |first=Justin M. |publisher=About.com |year=2010 |accessdate=26 de abril de 2015 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20150405054903/http://heavymetal.about.com/od/interviews/a/Grave-Digger-Interview.htm |dataarquivo=05 de abril de 2015 |urlmorta=si }}</ref>{{sfn|Popoff|2005|p=325}}<ref>{{cite magazine |title='Lock Jaw |journal=Mega Metal Kerrang! |year=1986 |last=Simmons |first=Sylvie|issue=4 |pages=8–11 }}</ref> [[E.&nbsp;F. Band]] de Suecia,<ref name="RivadaviaH"/> [[Mercyful Fate]] de Dinamarca,<ref>{{cite magazine |title=Decibel Hall of Fame – No.&nbsp;74 -Mercyful Fate Melissa |journal=[[Decibel (revista)|Decibel]] |date=2011 |issue=78 |url=http://www.kingdiamondcoven.com/CWWforum/index.php?topic=5182.0 |accessdate=13 de maio e2014 |pp=48–54 |apelidos= |data= |revista= |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20151117030338/http://www.kingdiamondcoven.com/CWWforum/index.php?topic=5182.0 |dataarquivo=17 de novembro de 2015 |urlmorta=si }}</ref> [[Killer]] e [[Ostrogoth]] de Bélxica,<ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/killer-mn0001769085 |title=Killer Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref><ref>{{Cita web |url=http://www.allmusic.com/artist/ostrogoth-mn0000313173/biography |title=Ostrogoth Biography |last=Rivadavia |first=Eduardo |páxina-web=AllMusic |accessdate=8 de maio de 2016}}</ref> [[Picture]] e [[Bodine]] dos Países Baixos,<ref>{{Cita web |url=http://www.pictureofficial.com/band1.html |title=Picture Biography |publisher=Picture Official Website |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20151117015420/http://pictureofficial.com/band.html |archivedate=1517 de xullonovembro de 20112015 |accessdate=27 de marzo de 2016 |urlmorta=si }}</ref><ref>{{Cita web |url=http://www.regularrocker.nl/index.php/biography |title=Bodine Biography |publisher=Regular Rocker |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref> [[Trust (grupo musical)|Trust]] e [[Nightmare]] de Francia,<ref>{{Cita web |url=http://www.drumlessons.com/drummers/nicko-mcbrain/ |title=Nicko McBrain Biography, Videos & Pictures |páxina-web=Drum Lessons |accessdate=26 de abril de 2015}}</ref><ref>{{Cita web |url=http://www.metalexpressradio.com/menu.php?main=interviews&id=854 |title=Yves Campion (Nightmare) interview |accessdate=20 de abril de 2010 |last=Stein |first=Lior |date=9 de abril de 2010 |publisher=Metal Express Radio }}</ref> e [[Barón Rojo]] e [[Ángeles del Infierno]] de España,<ref>{{Cita libro |last1= Fouce | first1=Héctor| last2=del Val| first2= Feràn|title=Made in Spain: Studies in Popular Music |chapter=From el Rollo to Heavy Metal |editor-last=Martinez |editor-first=Sìlvia |editor2-last=Fouce |editor2-first=Héctor |year=2013|location=Nova York |publisher=Routledge |isbn=978-0-203-12703-2 |p=128}}</ref><ref>{{cite magazine |title=Explosión Heavy en el Norte |journal=Heavy Rock |year=1982 |issue=10 | language=es|pp=18–22}}</ref> formáronse entre os anos 1978 e 1982 e tiveron unha forte influencia do son do NWOBHM. Moitos destes grupos asinaron coa holandesa [[Roadrunner Records]] ou coa belga [[Mausoleum Records]], selos discográficos independentes que tamén publicaron gravacións de grupos británicos do NWOBHM.<ref>{{Cita web|ref=harv |url=http://www.music-avenue.net/mausoleum/story.php |title=Mausoleum: The story behind the legendary heavy metal label. Part I (1982–1986) |last=Falckenbach |first=Alfie |páxina-web=Music-Avenue |date=2002 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110117072645/http://www.music-avenue.net/mausoleum/story.php |archivedate=17 de xaneiro de 2011 |accessdate=22 de marzo de 2015 }}</ref><ref>{{Cita web |url=http://ca.roadrunnerrecords.com/about_us |title=About Roadrunner Records |publisher=[[Roadrunner Records]] |accessdate=10 de agosto de 2015 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160510110053/http://ca.roadrunnerrecords.com/about_us |archivedate=10 de maio de 2016 |urlmorta=si }}</ref>
 
== Notas ==
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/New_wave_of_British_heavy_metal»