Henrique II de Castela: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 37:
Nado en [[Sevilla]], foi o cuarto dos dez fillos e fillas extramatrimoniais de [[Afonso XI de Castela]] e de [[Leonor de Guzmán|Leonor Núñez de Guzmán Ponce de León]] (tataraneta do rei [[Afonso VIII de León e Galicia|Afonso VIII de León]]). Por orde de seu pai, foi criado e educado polo preceptor real Rodrigo Álvarez Asturias, [[Condado de Trastámara|conde de Trastámara]] (parente do propio monarca), quen en [[1345]] cedeu a titularidade do condado de Trastámara (de ''Trans Támaris'', "Alén do Tambre", en [[Galiza]]) a Henrique, como herdeiro legal seu. Con este título inaugurou a [[dinastía de Trastámara]] no [[Lista de reis de León|trono de Castela e León]] en 1369.
Tiña os alcumes de ''o magnífico'' e tamén ''el de las Mercedes (''o das mercés''),'' xa que as dispensaba con largueza para apoiar as súas pretensións. Asasinada súa mai Leonor de Guzmán por orde da raíña María de Portugal (en [[1350]]), arrepúxose contra o
Fuxiu en [[1356]] para Francia, cando
Unha vez liberado Bertrand du Guesclin, as forzas pedristas e henriquistas enfróntanse de novo en [[Montiel]] o [[14 de marzo]] de [[1369]]. Desta volta a vitoria foi para o Trastámara e os mercenarios de Du Guesclin. Pedro quedou recluído no [[castelo da Estrela]], asediado polo exército de Henrique. Finxindo que o axudaba a escapar, Du Guesclin conduciuno a xunta de Henrique, que o asasinou o [[23 de marzo]] de [[1369]].
Gobernou 10 anos apoiado por Francia na súa guerra contra as fillas de Pedro, alcumadas de bastardas. Asegurou o trono ao vencer a [[Fernando I de Portugal]] e [[Xoán de Gante]], Duque de Lancaster, pretendentes da coroa castelá, e ao se aliar fielmente a Carlos V. En [[1372]] a súa frota cooperou por dúas veces para tomar dos ingleses [[La Rochelle]].▼
▲
O asasinato do seu irmán, Pedro, puxo o punto final no conflito que había moito que opuña os dous irmáns na loita polo poder. Este acontecemento traería graves consecuencias, xa que gran parte das cidades apoiaban o reinado de Pedro. Henrique parte para a [[Guerra dos Cen Anos]], pasando a maioría do seu reinado combatendo as pretensións de [[Xoán de Gante]], fillo de [[Eduardo III de Inglaterra]], que reclamaba o trono por dereito da súa segunda esposa, filla de Pedro.▼
▲O asasinato
Henrique II foi o primeiro nobre en utilizar o [[anti-semitismo]] como unha ferramenta [[política]] na [[España]], o que conduciu á extinción da ''convivencia'', e a un período de [[tumulto]]s e conflitos, e pode considerarse como precedente á persecución dos [[xudeu]]s pola [[Inquisición en España|Inquisición Española]], iniciada cen anos despois.▼
▲Henrique II foi o primeiro nobre en utilizar o [[anti-semitismo]] como unha ferramenta [[política]]
== Casamento e descendencia ==
[[Ficheiro:Pedro Castile beheading.jpg|miniatura|220px|esquerda|'''Henrique II''' (sentado no trono) observando a decapitación do seu medio
Casou en [[1350]] con Xoana Manuel de Peñafiel ou de Castela ([[1333]]-[[1381]] [[Salamanca]]), señora de Lara e Biscaia, señora de Peñafiel, de Escalona, de Villenaet; filla de Branca ou María de la Cerda ([[1311]]-[[1347]]) (filla do Infante Fernando de la Cerda, en [[1328]] casado con Xoana de Lara) e de Juan Manuel de Castela, señor de Villena, Peñafiel e Escalona, o Escritor, neto de Fernando III de Castela. Dela tivo dous fillos.
Máis tarde casou en segundas nupcias con Elvira
# [[Xoán I de Castela]] ([[24 de agosto]] de [[1358]]- outubro de [[1390]])
# Bastardo, [[Afonso, conde de Xixón e Noroña]] chamado Afonso Henriquez, fillo de Elvira Iñiguez de la Vega: naceu en [[1355]] e morreu despois de [[1395]]. Casado en [[Burgos]] en [[1373]] con Isabel ([[1364]]-[[1395]]), filla bastarda de [[Fernando I de Portugal]]. Esta alianza consta dun dos artigos de paz que os dous reis celebraron. Con descendencia, inclusive os [[marqués de Anxexa|marqueses de Anxexa]] en Portugal.
# [[Pedro de Noroña]], morto en [[20 de agosto]] de [[1452]], arcebispo de Lisboa, que tivo fillos bastardos dunha Branca Perestrelo, muller de nobre condición.
# Tamén bastarda, tida de Elvira Iñiguez de la Vega: Infanta Leonor de Castela ([[1363]]-[[5 de marzo]] de [[1415]] [[Olite]], sepultada en [[Pamplona]]). Raíña de Navarra, pois casou en Soria o [[27 de maio]] de [[1375]] con Carlos de Ebreux ([[1350]]-[[1425]]),
# Infanta Xoana de Castela. Tivo o seu casamento tratado, por volta de [[1378]], con Pedro de Aragón, morto en [[1385]], marqués de Villena.
# de Elvira, Infanta Constanza de Castela, señora de [[Alba de Tormes]]. Casada en [[Valencia]] en [[1379]] co Infante Xoán de Portugal (morto en [[1397]]) Marqués de Villena, Duque de Valencia.
# de Xoana de Cifuentes: Infanta Xoana de Castela, casada en [[1376]] co Infante Dinis de Portugal (morto en [[1397]]).
# de Beatriz Ponce de León: Federico de Castela, morto en [[1394]], en Almodóvar del Río. Duque de Benavente. Casou con Leonor de Albuquerque. Pais de Leonor de Castela ([[1392]]-[[1470]] en Calabazanos), casada en [[1408]] con Pedro Manrique de Lara, señor de Amusco.
# de Beatriz Ponce de León: Henrique de Castela ([[1378]]-1404), duque de Medina
# de Beatriz Ponce de León: Beatriz de Castela e Ponce de León (morto en [[1409]] en Sevilla) señora de Niebla. Casou en [[1371]] con Juan Alfonso de Guzmán (morto en [[1396]]), señor de Medina
# de Beatriz Fernández: Fernando de Castela ([[1365]]-[[1438]]), señor de Puenas e Alcazovas, casado con Leonor Sarmiento.
# de Beatriz Fernández, María de Castela, señora de Vilafranca, casada con Diego Hurtado de Mendoza.
|