Xoán I de Castela: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Ogaiago (conversa | contribucións)
Ogaiago (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 3:
'''Xoán I de Trastámara''' (nado en [[Épila]], [[Provincia de Zaragoza|Zaragoza]] en 1358 e falecido en [[Alcalá de Henares]] en 1390) foi [[reino de Castela|rei de Castela]] entre o 24 de agosto de 1379 e o 9 de outubro de 1390.
 
Foi o segundo rei da dinastía de [[Trastámara]], fillo de [[Henrique II de Castela|Henrique II o das Mercés]] e de [[Xoana Manuel|Xoana]], filla de [[Xoán Manuel de Villena]], cabeza dunha pólarama máis nova da [[Casa de Borgoña|casa real de Castela]]. Naceu en [[Reino de Aragón|Aragón]] durante o desterro do seu pai cando aínda non era rei. Foi o últimoderradeiro rei castelán coroado solemnemente. LogoDespois del, os monarcas asumiron a dignidade real por proclamación e aclamación.
 
== Traxectoria ==
Liña 14:
Ó falecer sen herdeiros varóns o rei [[Fernando I de Portugal]], pai da súa segunda esposa, Xoán I optou ó trono, quedando Pedro González, o seu aio, como un dos [[rexente]]s de Castela en 1384.
 
Ó ano seguinte, Xoán foi á guerra contra [[Xoán I de Portugal|Xoán de Avis]], fillo bastardo de [[Pedro I de Portugal]] e por tanto medio irmán de Fernando I. Esa guerra rematou na desastrosa derrota de [[Batalla de Aljubarrota|Aljubarrota]], ondena que, trala desbandada das tropas castelás, conseguiu salvar a vida grazas ao seu aio, que faleceu.
 
== Guerra dos Cen Anos ==
{{Artigo principal|Guerra dos Cen Anos}}
Henrique II recibira a axuda de cabaleiros franceses dirixidos polo propio [[Bertrand Du Guesclin]] durante o seu enfrontamento con [[Pedro I de Castela|Pedro I o Cruel]]. A vitoria final de Henrique na guerra Civilcivil castelá brindou a [[Francia]] un poderoso aliado no plano naval. Tanto Henrique como o seu fillo Xoán enviaron a armada castelá, que destruíu a escuadra inglesa en [[Batalla de La Rochelle|La Rochelle]] (1372) e saqueou numerosos portos ingleses (como [[Rye]], [[Rotingdean]], [[Lewes]], [[Folkestone]], [[Plymouth]], [[Portsmouth]], [[Wight]] ou [[Hastings]]) entre 1377 e 1380, ano en que o almirante castelán [[Fernando Sánchez de Tovar]] chegou mesmo a ameazar [[Londres]]. [[Sir Ricardo Knolles]] en 1360 e o [[duque de Lancaster]], [[Xoán de Gante]], en 1363 formaron corpos expedicionarios que atacaron o continente, pero foron detidos.
 
Mantivo amizade con [[Carlos III de Navarra]], casado coa súa irmá Leonor, poñendo fin ós conflitos entre os dous reinos.
Liña 25:
No marco da Guerra dos Cen Anos, [[Inglaterra]] e Castela víronse involucradas nun conflito dinástico: as fillas de Pedro I, [[Constanza de Castela|Constanza]] e [[Isabel de Castela|Isabel]], casaran co duque de Lancaster e con [[Edmundo de Langley]], [[duque de York]], fillos do rei [[Eduardo III de Inglaterra]].
 
Con estas unións, e considerándose herdeiras lexítimas de Pedro I, reclamaban o reino. En 1388, Xoán púxosepuxo fin á loita pactando o matrimonio do seu fillo e herdeiro Henrique con [[Catarina de Lancaster|Catarina]], filla de Constanza, ós que se lles otorgououtorgou a condición de Príncipes de Asturias polo [[acordo de Baiona]]. Así quedaron unidas as dúas pólasramas sucesorias de [[Afonso XI de Castela|Afonso XI]] e intaurouseinstaurouse o título de [[Príncipe de Asturias]], que sempre en diante ostentou sempre o herdeiro da coroa de Castela e logo de España. Henrique foi o primeiro príncipe en posuír este título e mailas rendas inherentes, pois o territorio asturiano lles pertencía como patrimonio.
 
== Notas ==