Zhang Zuolin: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 16:
 
===Bandoleiro e militar===
[[Ficheiro:Zhangzuolin young.jpg|Zhang, sentado, no centro, durante a súa época de bandido e militar. Neste tempo xurdiu a súa cercaníaproximidade a algúns dos principais dirixentes da [[camarilla de Fengtian]] que encabezaba.|miniatura|dereita]]
Ao finalizar a contenda, regresou á súa localidade natal e converteuse en bandoleiro, actividade relativamente ben vista pola poboación da rexión.{{Harvnp|McCormack|1977|p=16}} Da época de bandidaxe xurdiu a súa proximidade con algunhas figuras que máis tarde ocuparon importantes postos na súa camarilla militar.{{Harvnp|McCormack|1977|p=17}} A debilidade do imperio tras a [[Levantamento dos bóxers|rebelión bóxer]] fixo que os grupos de bandidos da rexión se converteran na única forza militar de importancia separadamente das unidades militares rusas destacadas na zona, polo que as autoridades trataron de atraelas.{{Harvnp|McCormack|1977|p=17}} O seu grupo converteuse en milicia de autodefensa no seu distrito.{{harvnp|Fairbank|Twitchett|1983|p=295}}{{Harvnp|Boorman|1967|p=116}} Así, toda a súa forza de bandoleiros -pouco máis de douscentos homes- integrouse no exército regular,{{harvnp|Fairbank|Twitchett|1983|p=295}} como [[batallón]] dunha guarnición,{{Harvnp|Li|1956|p=345}} en 1903.{{harvnp|Nathan|1998|p=9}} Durante a guerra ruso-xaponesa, colaborou fundamentalmente cos rusos -a diferenza do groso dos bandidos rexionais, que axudaron en xeral aos xaponeses-, pero non sen cooperar tamén coas forzas xaponesas.{{Harvnp|McCormack|1977|p=17}} En efecto, cando resultou capturado por estas e condenado inicialmente a morte, os seus servizos a Xapón libráronlle de ser axustizado.{{Harvnp|McCormack|1977|p=17}}{{refn|group="nota"|O perdón debeullo en última instancia ao xefe de operacións do Exército xaponés, o entón tenente coronel [[Tanaka Giichi]], máis tarde primeiro ministro cando foi asasinado en 1928.{{Harvnp|McCormack|1977|p=18}}}} Tras a guerra, as forzas de Zhang mantiveron o seu ambiguo carácter de unidade militar regular e banda de fuxidos; en 1907, asasinou ao xefe dunha banda rival e aos seus principais colaboradores e integrou na súa banda ás forzas do seu adversario.{{Harvnp|McCormack|1977|p=18}} Aproveitando a reorganización administrativa e militar da rexión ordenada polo Goberno imperial naqueles anos, logrou ascender rápidamente no Exército.{{Harvnp|McCormack|1977|p=18-19}} En 1907 asignóuselle á fronteira mongola ao mando de cinco batallóns; ao ano seguinte, envióuselle máis ao norte, xa ao mando de sete.{{Harvnp|McCormack|1977|p=19}} Pouco despois, pasou a dirixir un dos cinco exércitos nos que quedaron divididas as forzas militares despregadas en [[Liaoning]].{{Harvnp|McCormack|1977|p=19}}{{Harvnp|Boorman|1967|p=116}}{{refn|group="nota"|Provincia por entón chamada Fengtian.{{Harvnp|McCormack|1977|p=4-5}}}}
 
Durante a [[Revolución de Xinhai]], apoiou{{Harvnp|Boorman|1967|p=116}} á [[Dinastía Qing|dinastía manchú]] e xurdiu da crise como o segundo militar en importancia da rexión.{{harvnp|Fairbank|Twitchett|1983|p=295}}{{Harvnp|McCormack|1977|p=25}} As súas tropas esmagaron aos revolucionarios locais,{{Harvnp|Boorman|1967|p=116}} asasinando ao seu principal dirixente e a varios centenares dos seus partidarios máis destacados.{{Harvnp|McCormack|1977|p=26}} Ata despois abdicación de [[Puyi]] e a asunción da presidencia da república polo conservador [[Yuan Shikai]], Zhang seguiu fiel á monarquía e sopesou durante un tempo lanzar unha ofensiva militar para restaurar a [[dinastía Qing]].{{Harvnp|McCormack|1977|pp=26-27}} Finalmente, un suborno de Yuan convenceu a Zhang para abandonar o plan.{{Harvnp|McCormack|1977|p=27}}
 
== Notas ==